Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Ostatnio spotkałam się z pytaniem czego oczekuje od przyjaciela .. Ponieważ przez to będe wiedziała co ja jemu muszę również zaoferować.. Moim zdaniem jest to strasznie trudne tak wypisać. Chętnie poznałabym wasze zdanie na ten temat .. Przepraszam jeżeli podobny temat juz był .

No to zaczarowałaś...:D
Ja od przyjaciela oczekuje tego by mi pomógł w ciężkich chwilach, jednak bywa tak że lepiej mieć przyjaciółkę, a nie przyjaciela. Jest tak, że gdy mówimy o czymś naszemu przyjacielowi to potem się będzie śmiać, wygada to itd. itp. Dziewczyny są inne, lepsze w tych sprawach... kurcze trudne to pytanie :)

Prawdziwy przyjaciel tak zrobi?

Czego ja oczekuje?
Przede wszystkim jego/jej obecności kiedy tego potrzebuję. Musi być to osoba, do której masz 100% zaufanie, a ona do Ciebie .... możesz jej wszystko powiedzieć bez obaw jakie wymienił anonimowy.

Potrafi słuchać, nie ocenia, nie wypomina, nie obgaduje, jest szczera.
Kiedyś słyszałem mniej więcej coś takiego: "Przyjaźń daje radość tam, gdzie miłość pozostawia łzy".

@anonimowy. prawda, w większości przypadków. niestety.

ja oczekuje, żeby był, gdy będe tego potrzebował. przyjaciele są od tego, żeby razem się pierwszy raz napić (jestem abstynentem), żeby razem pograć, pośmiać, ale i pogadać o sprawach życiowych i uczuciowych. kobiety są bardziej wrażliwe, dlatego moim zdaniem lepiej nadają się do tej kwesti uczuciowo-życiowej.

Tzn. troszkę odbiegłem od tematu, chodziło mi o to że częściej chłopak może znaleźć przyjaciela niż u swoich kumpli, których uważasz za przyjaciela. No coś takiego :)
Chłopak - przyjaciel: raczej zabawa, gra w nogę i te sprawy.
Dziewczyna - przyjaciółka: oczywiście też dobra zabawa, ale z nią łatwiej gadać o problemach itp.

Ja chce by mój przyjaciel bym przy mnie gdy potrzebuje pomocy, wsparcia, gdy chce się dobrze bawić itd. ¯ebym mógł nazwać kogoś przyjacielem muszę mieć do niego 100% zaufanie.

100% zaufania? czy wy naprawdÄ™ w to wierzycie? ja sama sobie nie ufam w 100%, a co dopiero drugiej osobie..

przyjaciel powinien po prostu być. i w radości i w smutku. wysłuchać, poklepać po ramieniu i umieć powiedzieć mi, że robię głupotę i powinnam się wycofać, a nie zawsze ślepo stać po mojej stronie.

żeby przymnie był chociaż psychicznie jeśli nie bezpośrednio tego że może mnie wesprzec i pomóc we wszystkim nie tylko w problemach ale nie musi choc powinien.

Jestem tego samego zdania. ¯eby czasem pochwalił, a czasem skrytykował, nakrzyczał, kiedy robię źle, żeby był nie tylko w chwilach radości, żebym mogła do niego zadzwonic o każdej porza dnia i nocy i by mnie wysłuchał, doradził, pocieszył.
A z tym zaufaniem to może nie bezgraniczne, ale duże musi byc.

_________________
"Nadal wierzę w marzenia z dzieciństwa.
W niewysłane listy, że nadejdą...
Wierzę, że pijąc wódkę za błędy nigdy nie powiem "żałuję" i wciąż nowe popełniać będę...
W numery telefonów, które w słuchawkach nigdy nie zamilkną..."

Oj to trochę tak formalnie zabrzmiało, chyba trafniejsze pytanie będzie po czym rozpoznaję przyjaciela.

A więc... Rozpoznaje przyjaciela po szczerości bliskości. Rozpoznaje go po tym że wiem że ja dla niej/niego odważyłabym sie na wiele i odwrotnie, po tym że sie szanujemy, że wystarczy jedno spojrzenie aby ocenić nastrój, rozpoznajemy sie po tym, że gdy jest źle zostajemy i razem szukamy rozwiązania, po tym że ufam tej osobie, jak mało komu. Po tym że nie ważne czy widziałam tą osobę dzień dwa tydzień temu zawsze mamy o czym rozmawiać. Monikę, Danutę i Mariusza rozpoznaje po tym że ich kocham miłością przyjacielską.

_________________
I queta ar umë lastaina, ómalóra ná.

"Człowiek w czerni uciekał przez pustynię, a rewolwerowiec podążał w ślad za nim" - S. King

Czego oczekuje od moich przyjaciół ?

Nie wiele.
Po prostu chcę,aby byli.Abym mogła nazywać ich przyjaciółmi,abym mogła od nich usłyszeć prawdę,zaufać,czy też zaznać swoistej bliskości.

Moje grono przyjaciół jest mocno okrojone, żeby nie powiedzieć, że selekcjonuje wręcz osoby bliskie mi, oddzielając te, które śmiało nazwać mogę przyjaciółmi od tych, którzy są jedynie bliskimi znajomymi, i tym samym, inaczej do tych ludzi podchodzę.
Czego oczekuje? Oczekuje lojalności i zrozumienia. Zrozumienia przede wszystkim w momentach kiedy kolejny raz okazuje się jaka jestem głupa/prosto-myśląca/naiwna. Przykładowo - moja przyjaciółka ostrzega mnie przed czymś, w co ja, na przekór wszystkim (i jej) się wikłam. Dostaję po tyłku, jest żal i płacz. Co ona wtedy powinna zrobić? Na pewno nie powiedzieć "widzisz, miałam rację" i się na mnie wypiąć, co niestety często leży w "przyjacielskiej naturze". Miała rację? okej, ale wtedy ja nie potrzebuje jej triumfalnych mów, tylko wsparcia, zwykłego bycia obok, przegadanej nocy, długich zakupów czy wspólnego spicia się. No.
Jeśli chodzi o lojalność sprawa jest prosta - kombinacja ja&ona ma pozostać nienaruszona choćby się waliło i paliło.
Sama staram się taka być, od przyjaciół też raczej to dostaję, więc można powiedzieć, że w kwestii przyjacielskiej jestem kobietą spełnioną

To samo, co od przyjaciółki.
Na pewno chciałabym, żeby był zawsze wtedy, kiedy jest mi źle, abym mogła się przy nim wypłakać, pomógł mi w ciężkich chwilach i w razie potrzeby podał pomocną dłoń. I jeszcze żebym mogła się czuć przy nim swobodnie, żebym nie musiała niczego udawać.

przyjaciel musi być szczery i godny zaufania..

w zupęłności szczerości i zaufania :)

Przyjaciel musi przedwszystkim być wyrozumiały, bezinteresowny, szczery i dyskretny.