Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

czytanie jest dla mnie no może nie wszystkim, ale wiele dla mnie znaczy, gdy trafię na dobrą książkę to potrafię się gdzieś zaszyć za szafą (żeby mi nikt nie przerywał) i czytać non stop. niestety jakoś nie mogę ostatnio znaleźć dla siebie książki, która by mnie tak wciągnęła, poprzednio to był zmierzch (no dobra teraz się z tego śmieję, taka naiwna historyjka, a tak mnie wciągnęła), który pochłonęłam w kilka dni, czytając dniami i nocami, a odsypiajac w szkole (dosłownie).

Czytanie to mój styl bycia, to nieodłączna część mojego życia, coś co sprawia, że życie ma sens.

Uwielbiam czytać i robię to codziennie jak tylko najdę chwile czasu. Lubię wchodzić w nieznany mi świat i towarzyszyć bohaterom książek w ich przygodach :)

czytanie książek (mam na myśli lektury) jest przymusem

Czytanie to dla mnie oderwanie od rzeczywistości, spędzenie czasu na problemach zwykle zupełnie mi obcych i ogólnie forma relaksu.

Tak jak już kilka osób wcześniej pisało - książki są sposobem na oderwanie się od rzeczywistości. I nie czytam ich tylko dla zabicia czasu, a już na pewno nie z przymusu (no może oprócz niektórych lektur...), a są w sumie dla mnie ważną rzeczą. Z całą pewnością umożliwiają rozwój wyobraźni, czasem nawet odkrywają w czytelniku artystę, który zaczyna sam je tworzyć po jakimś czasie. [Ciekawostka: Sama znalazłam inspirację w książkach, czasem piszę opowiadania, wiersze etc., aczkolwiek za artystkę się nie uważam:)]
¦wietna sprawa.

Czytam gdy pani każe jakąś lekturę przeczytać. Lub polecą mi ją znajomi. Osobiście wolę pograć lub wyjść na dwór niż czytać jakieś tam książki.

Przede wszystkim przyjemnością, wspaniałym relaksem, możliwością oderwania się od rzeczywistości i wkroczenia w zupełnie inną. Niektóre czytam także ze względu na styl jakim są napisane. No i w każdej staram się odkryć coś ciekawego, coś, co sprawi, że czasem przypomnę sobie o jej treści.
Z "przymusu" czytam rzadko, bo większość lektur nie jest taka zła, jaka się wydaje, aczkolwiek natrafiałam na powieści, które mnie męczyły i dręczyły i czytałam systemem : "jeszcze jedna kartka do końca rozdziału", pomijając przy tym przydługawe opisy. Ewentualnie tylko prześlizgując się po nich wzrokiem w poszukiwaniu bardziej sensownej akcji. Sama zresztą nie zmuszam się do czytania, jeśli nie jest to koniecznością ( patrz: szkoła lub konkurs) i jeśli lektura nie przypadnie mi do gustu po prostu ją przerywam.

Najbardziej lubię czytać wieczorem, jeśli akcja mnie wciągnie, kończę nad ranem i zasypiam tylko z myślą, że zaraz po przebudzeniu znowu wrócę do lektury.
No i nie wyobrażam sobie NIE czytać. Czuję się wtedy... tak jakbym zgubiła kawałek siebie. Przy czym mówię o czytaniu klasycznych książek, bo szelest kartek i zapach papieru mają swoją niewytłumaczalną magię, którą bezdusznie zabijają ebooki.

No i czasem zdarza się, że wyszukuję na kartach książek jakichś cytatów, ale tak już mam, że często skupiam się na szczegółach, a nie całości.

A ja czytam dla zabicia czasu, jeżeli książka jest naprawdę fajna, wciągająca to jest to przyjemne, a jeżeli jest nudna i czyta się ją z przymusu, to jest okropnie.
Ja tylko przy czytaniu książek przygodowych utożsamiam się z główną postacią.
Ostatnio też nie czytam za dużo, bo wypożyczam same nieciekawe książki.

Czytając ksiazki stawiam Na przyjemnosc i rozwój emocjonalny... Ksiazki to moja pasją... Zwykle angażuje sie w czytanie, włączam sie do historii bohatera... Kocham czytac :)

Osobiście, bardzo lubię czytać publikacje naukowe. Fakt, że nie są to może książki łatwe i przyjemne, to jednak zawsze mile się dowiedzieć czegoś z punktu naukowego. Dodatkowo, lubię czytać książki biograficzne.

Czytanie ma dla mnie kilka znaczeń . Jednym z nich jest rozwijanie swojej wyobraźni oraz słownictwa . W pewnym sensie jest to również zabijanie czasu , bo jeśli książka naprawdę mnie wciągnie to tracę poczucie czasu . Lubię czytać książki i wątpię , aby mi się to kiedyś znudziło .

każda książka ma w sobie coś co mi się podoba, mimo tego że często da się przewidzieć jak ona się skończy, to nie potrafię oderwać się niej. Lubię książki . raczej nigdy mi się to nie znudzi ;D

Czytanie to no... czytanie.
Po prostu - jest dla mnie równie naturalne i oczywiste jak oddychanie i bardzo staram się zrozumieć ludzi, którzy nie czytają, jak nie muszą, bo są dla mnie zjawiskiem mocno paradoksalnym.
To wina tego, że w domu wszyscy z nosem w książce odkąd pamiętam, więc mi się też dostało...

Ostatnio oprócz zjadacza czasu, dostarczyciela rozrywki i spełniania jednej z podstawowych funkcji życiowych, czytanie służy dla mnie również jako materiał do podpatrzenia fajnych zabiegów stylistycznych, rozwiązań niektórych wątków - sama dłubię, więc na niektóre pozycje patrzę z mocno technicznego punktu widzenia i rozbieram je na części.

To sprawia, że większość popularnych pozycji mnie dobija, bo ja widzę w nich dziury, masę dziur

RozrywkÄ…, zabijaczem czasu

Czytanie jest zdecydowanie przyjemnością. Chyba, że czytam lekturę. Wówczas jest obowiązkiem, a przyjemnością rzadko kiedy.