MÅ‚odzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com Strona G³ówna » MÅ‚odzież » Dojrzewanie » Jakim byÅ‚eÅ›/aÅ› dzieckiem ? ;>
Autor
Wiadomo¶æ
Wys³any: 2008-08-13, 12:24 Jakim byÅ‚eÅ›/aÅ› dzieckiem ? ;>
wszedzie cie bylo pełno? a moze lubiałes/białas tylko swoje towarzystwo i kilka zabawek?
wypowiedzcie siÄ™
wypowiedzcie siÄ™
_________________
'Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz'
Nie jesteśmy normalni.
Jesteśmy lepsi.
'Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz'
Nie jesteśmy normalni.
Jesteśmy lepsi.
Wys³any: 2008-08-13, 13:47
Lubiłem moje zabawki... A co do towarzystwa. Mieliśmy małą mafię, jeździliśmy rowerami po mieście, graliśmy w piłkę i bawiliśmy się w Power Rangers.
Po przeprowadzce szukałem nowych kolegów, i kiedy znalazłem z nimi też grałem w piłkę, jeździliśmy na rowerach. A z Mateuszkiem to jeździliśmy na sankach z górki ^^. Ogólnie sport wypełniał całe moje życie. Ale znalazło się miejsce na Cartoon Network, rzecz jasna.
Po przeprowadzce szukałem nowych kolegów, i kiedy znalazłem z nimi też grałem w piłkę, jeździliśmy na rowerach. A z Mateuszkiem to jeździliśmy na sankach z górki ^^. Ogólnie sport wypełniał całe moje życie. Ale znalazło się miejsce na Cartoon Network, rzecz jasna.
_________________
Kadrowanie wspomnień
Kadrowanie wspomnień
Wys³any: 2008-08-13, 14:12
Ja byłem raczej spokojny jak każdego dziecka było mnie wszedzie pelno no i od dziecka dużo gadam. Jak mieszkałem w bloku miałem wielu kolegów po przeprowadze do domku na drugim końcu miasta czasem wpadne do kolegów tych najlepszych z osiedla mojej babci. Tu gdzie mieszkam raczej ciężko o nowe znajomości nie pytajcie dlaczego.
_________________
Go¶æ zapraszam www.ratmed.pl
Go¶æ zapraszam www.ratmed.pl
Wys³any: 2008-08-13, 14:15
No, grzeczny chłopak byłem ogólnie. Jako brat i opiekun - ideał, mam to we krwi i lubię się opiekować siostrami :). Jako dziecko? Troszkę urwis z raczej ciętym językiem... Lubiłem szaleć. Nawet jeśli delikatnie, to nadal było to szalenie :). Hmm, bajek nie oglądam od 9. roku życia, niemniej szał Pokemonów mnie nie ominął :). Ta, pamiętam to straszenie na religii 
. Kumple? W okolicy znam wielu znajomych, choć trzymam się kurczowo jednak kruchego procenta ze znajomków :). A z Tomeczkiem to się z górki zjeżdżało :). No, sport też lubię, niemniej większą uwagę przykładałem i przykładam do muzyki :).
. Kumple? W okolicy znam wielu znajomych, choć trzymam się kurczowo jednak kruchego procenta ze znajomków :). A z Tomeczkiem to się z górki zjeżdżało :). No, sport też lubię, niemniej większą uwagę przykładałem i przykładam do muzyki :).
Wys³any: 2008-08-14, 23:49
Ja byłam dziwak i rebel. Zawsze bawiłam się sama. Ewentualnie z kumpelą. Coś kombinowałam. Ale jak było więcej dzieciaków to się obrażałam i z płaczem szłam do domu. W zerówce nikogo nie lubiałam i chodziłam sama po krzakach. Jak było jakieś wyjście to się buntowałam i zostawałam z młodszą grupą. Ale generalnie byłam bardzo spokojna, grzeczna i nieśmiała. Jednak w domu potrafiłam być rozwrzeszczanym potworem.
Wys³any: 2008-08-15, 16:46
Rodzice ciągle narzekali, że nie mieli chwili spokoju bo nie można mnie było spuścić na minutę z oka, bo to byłam na dachu, to na drzewie albo gdzieś gdzie też nie jest zbyt bezpiecznie. zabawki.. hm.. wolałam resoraki niż lalki, lubiłam z kolegami grać w piłkę, ganiać się, bić, scigać i robić domki na drzewach. Ciągle chodziłam poobijana, podrapana. I byłam małym chłopcem xD
_________________
"strach jest niezwykle podniecający. Ludzie lubią być straszeni. To działa na nich jak chwile przed orgazmem. Wszyscy pragną tego zaznać. To niezwykłe doświadczenie."
"strach jest niezwykle podniecający. Ludzie lubią być straszeni. To działa na nich jak chwile przed orgazmem. Wszyscy pragną tego zaznać. To niezwykłe doświadczenie."
Wys³any: 2008-08-19, 13:16
jakim byłam dzieckiem? byłam pierworodnym, łysym dziecięciem swych nadopiekuńczych rodziców.. i głośno krzyczałam 
_________________
nienawidzę poniedziałków.. xD
nienawidzę poniedziałków.. xD
Wys³any: 2008-08-19, 13:32
jak bylam dzieckiem to zawsze zabijalam robaki kiedys na procesji przywalilam facetowi koszyczkiem z kwiatkami bo mial mrowke na plecach xD bardzo sie zbulwersowal :lol: zawsze krzyczalam biegalam i zawsze musialo byc tak jak ja chce, nawet jak zachcialam to obiad w wannie jadlam :lol: uwilbialam lalki barbie i kucyki pony 
ale podobno bylam bardzo kochana 
:lol: uwilbialam lalki barbie i kucyki pony ale podobno bylam bardzo kochana
Wys³any: 2008-08-20, 12:58
Ja byłam zupełną indywidualistką.. moim ulubionym zajęciem było zdecydowanie przebieranie się w biżuterię mamy, malować się jej kosmetykami i przebierać się w dużo za duże jej ubrania ... do tej pory mam z tych "przebieranek" pełno zdjęć. W przedszkolu podobno strasznie pyskowałam wychowawczyni i z tego powodu chodziłam tam tylko tydzień xD
też częstoo mi się to zdarzałoo xD
karola505 napisa³/a:
nawet jak zachcialam to obiad w wannie jadlam
też częstoo mi się to zdarzałoo xD
_________________
'Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz'
Nie jesteśmy normalni.
Jesteśmy lepsi.
'Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz'
Nie jesteśmy normalni.
Jesteśmy lepsi.
Wys³any: 2008-08-28, 17:32
widze że niektórzy to naprawde ciężkie przypadki były w trakcie dzieciństwa!
Dobrze że niektórzy powyrastali z tego hehe :roll:
Dobrze że niektórzy powyrastali z tego hehe :roll:
_________________
Go¶æ zapraszam www.ratmed.pl
Go¶æ zapraszam www.ratmed.pl
Wys³any: 2008-08-28, 19:21
Kurcze .. tyle się kędyś opisałem i ta rąbana baza się musiała cofnąć ale ok ... jeszcze raz 
No fakt, po 10 latach znajomości mogę to stwierdzić ale ... zazwyczaj jest to pozytywna cecha.
Ok, to teraz znowu napisze coÅ›, czego prawie nikt nie przeczyta .. ale ok...
Jakim ja byłem dzieckiem? To od początku ...
Z lat 1-5 jak każdy raczej nic nie pamiętam. Z opowiadań rodziców wiem, że miałem trochę dłuższe kręcone włoski ... jak dziewczynka I zawsze, jak ktoś mówił do moich rodziców ... "O, jaka ładna dziewczynka" to zaciskałem pięści i się bulwersowałem.
Raczej byłem spokojny, i ta "oaza spokoju" została mi do dzisiaj. Wiem, że zawsze jak w domu byli goście, to siadałem sobie w kąciku i zajmowałem się sobą i swoimi zabawkami.
Ale jak to dziecko potrafiłem też szaleć, i nie raz zdarzyło się zapchać video klockami czy długopisem.
Wiek szkoły podstawowej... moim zdaniem jest to najpiękniejszy okres w życiu człowieka. Praktycznie żadna nauka, zero zmartwień ... znajomi, koledzy .. przyjaciele.
Klasa 5, to u mnie poczÄ…tek zainteresowania informatykÄ… i webmasteringiem.
Standardowo startowałem na interii i stronastartowa.com. Potem był jakiś czas przerwy, kiedy znowu wróciłem do "nogi" i ganiania z kolegami.
Początek gimnazjum to powrót do komputera. W tedy postanowiłem sobie "rozbudować vialinka". I w tym okresie poznałem najwięcej ludzi. Pierwszymi poznanymi przezemnie twórcami witryn byli właściciele radia interparty, z którymi mam kontakt do dziś.
Potem poznałem wiele osób ... i dziwne, ale dzięki którym się dużo zmieniłem.
Z dziecka, któremu w głowie była piłka i gry, stałem się ... spokojnym, opanowanym ... nieraz w roli psychologa czy księdza, ale mi się to podobało. Dlatego czasem wkurzam się, jak ktoś mówi, że znajomości przez internet to byle co ... to nic nie znaczy ... a dla mnie to jednak coś było ... Potem poznałem Lipka, założyliśmy forum ... i w sumie też w jakimś stopniu miało wpływ na mnie ... wiele rzeczy się tutaj nauczyłem ...
Potem jakoś to szło ... aż doszło do dnia dzisiejszego :P
hah ... to tyle o mnie ... ale coś jeszcze o dzieciństwie.
Wydaje mi się, że wszyscy mamy jakieś wspólne "cechy" naszego dzieciństwa. Każdy przechodził prze to samo, tylko inaczej ...
Podobno każde dziecko gdy jest małe najczęściej słyszy zwroty: "zostaw to, daj to, nie ruszaj, jesteś za mały/mała, wyjdź z tąd, zostaw mnie, jedz to, wyjdź na słońce, nie siedź tyle na słońcu, choć tutaj, powtórz co Ci powiedziałem ... itd."
A chciało by chyba słyszeć "kocham Cię, lubię cię, porozmawiajmy o tobie, jesteś ładna/y, chodźmy tam razem itd"...
A jak u was było pod tym względem? Czy brakowało wam czegoś lub kogoś gdy byliście dziećmi?
Locke108 napisa³/a:
pelno no i od dziecka dużo gadam.
No fakt, po 10 latach znajomości mogę to stwierdzić
ale ... zazwyczaj jest to pozytywna cecha.
Ok, to teraz znowu napisze coÅ›, czego prawie nikt nie przeczyta .. ale ok...
Jakim ja byłem dzieckiem? To od początku ...
Z lat 1-5 jak każdy raczej nic nie pamiętam. Z opowiadań rodziców wiem, że miałem trochę dłuższe kręcone włoski ... jak dziewczynka
I zawsze, jak ktoś mówił do moich rodziców ... "O, jaka ładna dziewczynka" to zaciskałem pięści i się bulwersowałem.
Raczej byłem spokojny, i ta "oaza spokoju" została mi do dzisiaj. Wiem, że zawsze jak w domu byli goście, to siadałem sobie w kąciku i zajmowałem się sobą i swoimi zabawkami.
Ale jak to dziecko potrafiłem też szaleć, i nie raz zdarzyło się zapchać video klockami czy długopisem.
Wiek szkoły podstawowej... moim zdaniem jest to najpiękniejszy okres w życiu człowieka. Praktycznie żadna nauka, zero zmartwień ... znajomi, koledzy .. przyjaciele.
Klasa 5, to u mnie poczÄ…tek zainteresowania informatykÄ… i webmasteringiem.
Standardowo startowałem na interii i stronastartowa.com. Potem był jakiś czas przerwy, kiedy znowu wróciłem do "nogi" i ganiania z kolegami.
Początek gimnazjum to powrót do komputera. W tedy postanowiłem sobie "rozbudować vialinka". I w tym okresie poznałem najwięcej ludzi. Pierwszymi poznanymi przezemnie twórcami witryn byli właściciele radia interparty, z którymi mam kontakt do dziś.
Potem poznałem wiele osób ... i dziwne, ale dzięki którym się dużo zmieniłem.
Z dziecka, któremu w głowie była piłka i gry, stałem się ... spokojnym, opanowanym ... nieraz w roli psychologa czy księdza, ale mi się to podobało. Dlatego czasem wkurzam się, jak ktoś mówi, że znajomości przez internet to byle co ... to nic nie znaczy ... a dla mnie to jednak coś było ... Potem poznałem Lipka, założyliśmy forum ... i w sumie też w jakimś stopniu miało wpływ na mnie ... wiele rzeczy się tutaj nauczyłem ...
Potem jakoś to szło ... aż doszło do dnia dzisiejszego :P
hah ... to tyle o mnie ... ale coś jeszcze o dzieciństwie.
Wydaje mi się, że wszyscy mamy jakieś wspólne "cechy" naszego dzieciństwa. Każdy przechodził prze to samo, tylko inaczej ...
Podobno każde dziecko gdy jest małe najczęściej słyszy zwroty: "zostaw to, daj to, nie ruszaj, jesteś za mały/mała, wyjdź z tąd, zostaw mnie, jedz to, wyjdź na słońce, nie siedź tyle na słońcu, choć tutaj, powtórz co Ci powiedziałem ... itd."
A chciało by chyba słyszeć "kocham Cię, lubię cię, porozmawiajmy o tobie, jesteś ładna/y, chodźmy tam razem itd"...
A jak u was było pod tym względem? Czy brakowało wam czegoś lub kogoś gdy byliście dziećmi?
Wys³any: 2008-08-28, 19:44
Locke108 napisa³/a:
Dobrze że niektórzy powyrastali z tego hehe
Również się ciesze, Locke
Szkoda, że niektórym wciąz coś zostało :(
vialink napisa³/a:
Ok, to teraz znowu napisze coÅ›, czego prawie nikt nie przeczyta .. ale ok...
czemu? w każdym razie niezła rozprawka. przeczytałam.
_________________
'Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz'
Nie jesteśmy normalni.
Jesteśmy lepsi.
'Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz'
Nie jesteśmy normalni.
Jesteśmy lepsi.
Wys³any: 2008-08-28, 21:44
Cytat:
Ok, to teraz znowu napisze coÅ›, czego prawie nikt nie przeczyta .. ale ok...
Nie doceniasz uzytkowników tego forum
Wys³any: 2008-08-28, 22:34
kasiaaa napisa³/a:
Szkoda, że niektórym wciąz coś zostało :(
Jak miałam 5lat pobiłam moją kuzynkę bo wzięła moje resoraki.
inną kuzynkę pobiłam bo nie chciała zejsć z huśtawki.
_________________
"strach jest niezwykle podniecający. Ludzie lubią być straszeni. To działa na nich jak chwile przed orgazmem. Wszyscy pragną tego zaznać. To niezwykłe doświadczenie."
"strach jest niezwykle podniecający. Ludzie lubią być straszeni. To działa na nich jak chwile przed orgazmem. Wszyscy pragną tego zaznać. To niezwykłe doświadczenie."
Wys³any: 2008-08-30, 13:14
Lena napisa³/a:
Jak miałam 5lat pobiłam moją kuzynkę bo wzięła moje resoraki.
inną kuzynkę pobiłam bo nie chciała zejsć z huśtawki.
No to niezłe ziółko z ciebie widze że od dziecka rozrabialaś :D:D
_________________
Go¶æ zapraszam www.ratmed.pl
Go¶æ zapraszam www.ratmed.pl