Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Bardzo boje sie rozmowy z psychologiem

[ Dodano: 2011-08-26, 14:22 ]
Mam problemy opisane w Temacie Boje sie i zrozumialam tam ze wizyta u psychologa jest nieunikniona, ale bardzo sie boje z kimkolwiek rozmawiac o swoich uczuciach, slabosciach i problemach z kimkolwiek,a w szczegolnosci juz z obca osoba, w miescie pelnym! ludzi.
Jakis czas chodzilam na takie rozmowy ale musialam zaprzestac bo na kazdej bylam tak przerazona ze w chwile zapominalam wszystko co chcialam powiedziec.
Ani slowa sobie nie moglam prźypomniec,zaczelam brzmiec sztucznie, a boje sie nadal.ludzi.

Psycholog jest takim samym człowiekiem jak każdy inny. Nie ma się czego obawiać. Oczywiście zada Ci wiele pytań dotyczących Twojego problemu, sytuacji rodzinnej. Pewnie poprosi Cię o narysowanie drzewa. Zwykłego drzewa - tak jak na chwilę obecną byś to narysowała. Dzięki temu będzie miał lepszy obraz Twojego obecnego stanu psychicznego.
Do każdego problemu psycholog podchodzi (a przynajmniej tak powinno być) indywidualnie, więc ciężko jest mi jednoznacznie napisać jaką formę może mieć ta rozmowa.

Napisałaś czego dotyczy problem. Cóż, w tym wypadku psycholog musi podchodzić szczególnie delikatnie. Jeśli trafisz na dobrego psychologa to wszystko będzie dobrze. Nie chodzi o to, żebyś mówiła to, co psycholog chce usłyszeć, ale to, co faktycznie czujesz. Musisz odpowiadać szczerze. Nawet jeśli odpowiedzi będą bez ładu i składu.

¯yczę powodzenia i trzymam kciuki.

Bedzie ciezko ale dzieki.

Pamiętaj, że psycholog nie jest po to aby Cię oceniać. Ma Tobie pomóc i to Ty masz być szczęśliwa. On nie będzie narzucał Tobie czegoś czego nie chcesz. Pomoże Ci zrozumieć siebie, swoje wnętrze. Pomoże o siebie zadbać. Jeśli będziesz mieć dość to po prostu możesz powiedzieć. Jeśli mówienie o jakiejś sprawie będzie sprawiało Tobie trudność to nie musisz od razu opowiadać. Z czasem wszystko się poukłada, oswoisz się, poznasz. Mój psycholog zawsze pyta czym chcę się zająć. Jeśli nie chcę o czymś mówić, mam zły humor to po prostu mówię. I te spotkania stały się dość miłe. Owszem, są sytuacje nieprzyjemne gdy o czymś się boimy/wstydzimy mówić, ale musimy się przełamać. A niektóre rozmowy wydają się całkiem normalne i stają się przyjemne.

Z doświadczenia powiem Ci, że to nic strasznego. Miałam podobną sytuację, z tym, że rozmawiałam z pedagogiem szkolnym. Czasem lepiej wygadać się obcej osobie, która potrafi obiektywnie spojrzeć na Twoją sprawę, niż na przykład ktoś z Twojej rodziny. Poza tym masz pewność, że nikt nie dowie się o tym, co powiedziałaś.
Zmień nastawienie. Pomyśl, że ta osoba chce Ci pomóc. Dasz radę!