Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Ja się naprawdę obawiam starości.. To jest dla mnie straszne.. jak ja sobie wyobrażę fakt, że kiedyś będę niedołężną staruszką przy lasce.. :c Nie, nie i nie to na razie nie na moje nerwy.

nie boję się, będę zdrową, aktywną babcią żyjącą w jakimś ciepłym miejscu, więc wszystkie zimy, złamane nogi na lodzie mi niestraszne:D
a jeśli zacznę się robić niedołężna to sama prędzej znajdę jakiś sposób żeby zakończyć takie życie, niż się męczyć;)

To jest jedna z wielu rzeczy, które mnie przerażają.. Nie chciałabym dla nikogo być ciężarem...

wydaje mi sie jednak że z uplywem czasu tak sie tego nei odczuwa

Najbardziej przeraza mnie to że mogę być niesamodzielna

Bardzo boję się starości.
W ogóle jakiejkolwiek zmiany w moim ciele, to mnie przeraża.
Gdy sobie pomyślę, że moje ciało, jeszcze młode, ulegnie niedługo przeobrażeniu, to żyć mi się nie chce. Więc prawdopodobnie umrę.
To dlatego teraz dużo ćwiczę i ograniczam kosmetyki.

Również się boję. Nie wyobrażam sobie siebie, takiej siwej, trzęsącej się, ze zmarszczkami i do tego z ograniczonym polem do wysiłku fizycznego, bowiem po wejściu na pierwsze piętro z pewnością będę już padnięta.

Odczuwam strach przed kilkoma wymiarami starości. Przede wszystkim związany z utratą najbliższych mi osób, a także miejsc. Nie zniosłabym tego. ¦wiadomości, że nie ma już tak wielu znaczących dla mnie osób. Z pewnością wolałabym sama zakończyć swoje życie, gdyby przyszło mi swoje ostatnie lata spędzić w obcym otoczeniu z poczuciem osamotnienia oraz żalu. Mój niepokój wiąże się także z chorobami, którym zapewne nie byłabym w stanie sprostać. Na co dzień pracuję w ośrodku dla osób starszych i z każdym dniem utwierdzam się w przekonaniu, że nie chcę takiego życia. Wciąż obawiam się tego, że mnie to także może spotkać. Pampersy, monotonia, obcy ludzie, zmaganie się z własnymi ograniczeniami. Szczególnie przeraża mnie Alzheimer. Jednak nie tylko. Należę do osób, które potrzebują doznań, zmian, podróż, działania. Nie zniosłabym ograniczeń, które uniemożliwiłyby mi pozostanie sobą. Pozostaje mi mieć jedynie nadzieję, że mój przezornie prowadzony zdrowy styl życia, rzeczywiście w przyszłości zaowocuje.

Boję się, nie wyobrażam sobie, że będę stary. Nie poradzę sobie.

Ja tam siÄ™ nie bojÄ™
I tak w końcu nadejdzie

Starość się Bogu nie udała. Najbardziej się boję tego, że będę zależała od innych. I tego, że będę bezradna. I że każdy dzień będzie oznaczał zmaganie się z chorobą.

Nie. W mojej rodzinie jest dużo przykładów na to, że dożywając 90tki można być dalej aktywnym, cieszącym się z życia człowiekiem. Moja prababcia (92 lata) jeździ na rowerze, dużo czyta, lubi wyjść do kina. Wszystko zależy od nastawienia. Są ludzie, którzy trzymają się życia kurczowo, ale nie umieją czerpać z niego żadnych przyjemności. Stąd ciągle ich coś boli i na coś narzekają. Znam wielu starszych, niepełnosprawnych ludzi, którzy znaleźli sposób na to, żeby być szczęśliwymi. Czasami jest to opieka na wnukami, albo robienie na drutach.
Czy boję się starości w sensie fizycznym? Nie. ¦mieszy mnie, kiedy czytam, że dziewczyny boją się zmarszczek i siwych włosów. Z czasem priorytety się zmieniają i zamiast kupować sobie siedemnasty krem przeciwzmarszczkowy czy odtłuszczone mleko weźmiecie trzy tabliczki czekolady i pomarańczowy cień do powiek, bo przecież kto zabroni starszej osobie?

czyli co? jesli ktos starszy nie jest okazem zdrowia to jest to wina jego nastawienia do zycia? nie badz smieszna. wiesz jakie zmiany zachodza w ciele czlowieka wraz z wiekiem? kosci robia sie kruche jak szklo, miesnie zanikaja, zeby wypadaja, stawy bola, wzrok i sluch sa coraz slabsze, o tym co sie dzieje z organami wewnetrznymi juz nie wspomne, do tego jeszcze skleroza czy demencja. generalnie jak taki czlowiek wywroci sie na rowerze to juz moze nie wstac. no ale jesli potrafisz te wszystkie przypadlosci wyleczyc nastawieniem to hehe gratuluje.

anyhow, starzenie sie jest procesem naturalnym i nieuniknionym a strach przed czyms na co nie ma sie wplywu jest idiotyczny, w zwiazku z czym nie, nie boje sie starosci.

_________________
Take my two hands and put them on my throat. God, give me a mirror so I can watch myself choke.

Cukierkowa, skarbie 99% chorób rodzi się w głowie. Zdrowy tryb życia gwarantuje, że starość da się opóźnić. Ludzie, których się boicie to stereotypowi staruszkowie, którzy z braku innego zajęcia wymyślają dolegliwości. I tak ze zwykłego skaleczenia robi się sprawa wagi państwowej. Kolejki w przychodniach, kolejki w aptekach, kolejki w autobusach. Wszędzie starsi ludzie sapiący jak to im źle.
Na dobrą sprawę osteoporoza może przydarzyć Ci się po menopauzie czyli nawet w wieku 35-40 lat. Masz zamiar zrezygnować z życia w wieku 40 lat, bo stopniowo ubywa Ci masa kostna i możesz upaść łamiąc sobie rękę? Nie twierdzę, że będąc starszą osobą trzeba skakać na bungee czy brać udział w rajdach samochodowych, a żeby wyzbyć się przeświadczenia, że po 60tce człowiek powinien zbierać na trumnę, bo nic dobrego go już nie spotka. Jest mnóstwo rzeczy, które można robić i czuć się potrzebnym. Starość to nie tylko czekanie na śmierć.

to chyba jeden z najglupszych sloganow jakie slyszalam.

Cytat:

Ludzie, których się boicie to stereotypowi staruszkowie, którzy z braku innego zajęcia wymyślają dolegliwości. I tak ze zwykłego skaleczenia robi się sprawa wagi państwowej. Kolejki w przychodniach, kolejki w aptekach, kolejki w autobusach. Wszędzie starsi ludzie sapiący jak to im źle.

jesli chcesz polemizowac z niepodwazalnym faktem iz z wiekiem czlowiek jest coraz podatniejszy na choroby i urazy oraz ze jest coraz slabszy to gratuluje, tylko nie jestem pewna czy bardziej odwagi czy glupoty. w kazdym razie zycze ci abys do smierci byla zdrowa i sprawna, jednak nie zdziw sie jesli tak nie bedzie. serio.

_________________
Take my two hands and put them on my throat. God, give me a mirror so I can watch myself choke.