Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

W katolickiego Boga jakoś na początku gimnazjum, choć wcześniej byłam małym bogobojnym dzieckiem, które bardzo interesowało się biblią za sprawą świetnego księdza (do tej pory zdarza mi się z nim rozmawiac), był to człowiek niezwykle charyzmatyczny, umiejący przekzywać wiedzę, przy czym był człowiekiem, po prostu był ludzki. Potem katechetami był nieudacznik, przez ktorego zaczełam szukac i szukac, nie potrafił udzielac odpowiedzi, zaczełam myśleć sama, i zaczełam coraz bardziej odchodzic od tego wszytkiego. Czułam, że jestem ateistką, choć w każdą niedziele chodziłam do kosciola po podpis, bo bierzmowanie mieć musiałam. Rodzice nie pozwolili mi odpusic i w sumie to pozwolilo mi zrozumiec, że to sterta głupot w ich filozofii (choć do kosciolow uwielbiac chodzic, cenie kk za ten piekny majatek kulturalny!). Teraz już nie jestem tak radykalna jest kiedyś, uwazam ze jakaś siła wyższa jest, ale nie zamnknieta w zadnych dogmatach