Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Hej.

Pytam z czystej ciekawości. Chciałbym poznać wasze zdane. Czy uważacie, że jest szansa by nasze życie potoczyło się tak, że jako młoda osoba poznajesz dziewczynę/chłopaka - zakochujecie się, lecz wiedomo jak to młodzieńcza miłość... wsystko po czasie pryska. Potem macie jakiś tam kontakt nawet. Rozmawiamy o tym co sie dzieje w naszym życiu, mijają miesiące, lata - a gdy już dorośliśmy na nowo się w sobie zakochujemy? Faktycznie może powiedzenie, że stara miłość nie rdzewieje jest prawdą? W dodatku gdy np. była to pierwsza miłość w życiu.

Co o tym sÄ…dzicie? Znacie takie przypadki?

To mój przypadek.
W II gimnazjum zakochaliśmy się w sobie, będąc w związku przez 2,5roku, do bez mała końca I liceum. Następnie przez kolejne 2,5 roku nie byliśmy parą, coś jednak nas do siebie ciągnęło. Miał kilka dziewczyn w tym czasie ale spotykaliśmy się co nie raz, choć nie powiem, żeby to było przyjemne, a nawet bolało mnie to gdzieś w głębi. Nasze ścieżki splatały się, po czym drastycznie oddalały.
W wakacje 2010 zaszłam w ciążę, on rzucił szkołę i wyprowadził się do stolicy. Miał tam załatwioną pracę. Ja zostałam sama.
Po studniówce, następnego roku, widząc mnie samą i stroskaną, przyznał się do błędu i wyznał, że chce ze mną być mimo wszystko i już do końca.
W marcu poprosił mnie o rękę, w sierpniu wzięliśmy ślub.
Może to brzmi dennie, ale przeżyliśmy razem na prawdę wiele. To jedyna osoba, z którą dziele tyle wspólnych trosk, przed którą nie czuję wstydu. Widział mnie w tylu krępujących sytuacjach, a zawsze potrafił znaleźć jakieś pokrzepiające słowo. Czuwał nade mną w szpitalu, kiedy miałam zagrożenie przedwczesnym porodem, masował mi krzyż, kiedy przyszły nieziemskie bóle porodowe. Widział tą krew, ten pot i łzy, a patrzył się z takim uwielbieniem, jakbym była księżniczką na różowym jednorożcu. Dbał o mnie w połogu, masował, przebierał, mył.
Pracuje ciężko żeby nam niczego nie brakowało, tyrając po 12h, czasem dłużej, trudniąc się tyloma sprawami, że nawet ja nie nadążam.
Jest na prawdę dobrym mężem i wspaniałym ojcem.

Wydaje mi się, że wszystko jest możliwe. Pierwszej miłości się nigdy nie zapomina. Jednak ja np. nie wyobrażam sobie zakochać się na nowo w moim pierwszym byłym chłopaku, jednak to była taka typowa szczeniacka miłość, co do drugiego byłego to... wierzę w to, że jeszcze kiedyś się spotkamy w przyszłości i może to wszystko na nowo odżyje, na razie musi trochę dorosnąć, ale na pewno nie będę do tego dążyć. Najlepiej dać się ponieść temu, co dzieje się teraz. A scenariusze takie są prawdopodobne, szczególnie uświadomił mi to niedawno dopiero obejrzany Pamiętnik.

Nie znam takich przypadków, ale uważam, że wszystko jest możliwe. To jest kwestia związków karmicznych i w zasadzie nie ma reguły kiedy się poznaje osobę, z którą będzie się stanowić kompletne, idealne dopełnienie - czy na samym początku czy pod koniec życia... czy tez w ogóle nigdy...

Jest prawdą, ale oczywiście tylko w niektórych przypadkach. I owszem, jest to możliwe.

_________________
Kadrowanie wspomnień