Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com

Witam.
Zacznę mniej więcej od poczatku. Byłam genialnym dzieckiem, wysokie IQ, mnóstwo umiejętności dodatkowych. Jednakże będąc w gimnazjum zostałam zgwałcona. I od tego czasu moje życie stało się jednym wielkim kłamstwem. Zawaliłam szkołę, mimo średniej ok 5 miałam tylko 2 z zachowania, co zmusiło mnie do pójścia do zawodówki. Mój ojciec zerwał wszelki kontakt ze mną. Mieszkałam z dziadkami. Po nieudanej próbie samobójczej, udało mi się jako tako pozbierać. Ukończyłam szkołę. Nikt nie wie nic o tym co się wydarzyło, wiec i jego nie spotkała żadna kara. I tu zaczynają sie schody, życzę mu śmierci w męczarniach, jednak ma on żonę i dziecko, i nie chcę by one cierpiały przez to co on zrobił. Dlatego nie chcę o tym nikomu mówić. ¯eby odciąć się od tego wszystkiego wyjechałam za granicę, w teorii na kilka miesięcy. Ale nie mogę wrócić, bo boję się powrotu koszmaru. I tu pojawiają sie moi dziadkowie którzy chociaż wciąż sprawni liczą na mój powrót. Co takiego powiedzieć by nikomu nie wydążyła sie jeszcze wieksza krzywda?

Nie mozna zyc wiecznie dla innych, zacznij myslec o sobie. nieco zdrowego egoizmu radzę. Chcialab ys miec meza ktory gwalci niewinne dziewczynki? myslisz ze bylas jedyna? moze trzeba to skonczyc?

Z jakiego powodu?

To bardzo niedobrze.

To niezwykle heroiczne, postawić czyjeś dobro ponad swoje. Ale czy w tym przypadku ma to jakiś sens? Zadośćuczynienie Ci się należy nawet gdy miałby 5 żon i 20. dzieci. One oczywiście nie są niczemu winne, na pewno to się odbije na ich życiu w jakiś sposób. Ale zauważ, że żyją w kłamstwie, z fałszywym i obłudnym facetem, gwałcicielem na dodatek.
Moim zdaniem, powinnaś walczyć o swoją godność poza tym jesteś winna prawdę jego rodzinie, nie wiadomo jak byłaby przykra, należy im się.
Jedyny pokrzywdzony, to Ty. Jesteś ofiarą, zrozum to.

O ile to nie prowokacja, posłuchaj się i staw czoła przeciwności.

_________________
przestrzegaj regulaminu młody człowieku.

Ofiara gwałtu jest tylko jedna i to Ty nią jesteś. Nie dawaj sobie wmówić, że jest inaczej.

Kultura gwałtu, psiamać.

Ojciec wyjechał, gdy byłam mała do pracy do USA. Po to by być w stanie zapewnić mi dobry start. Czyli w jego mniemaniu studia, bez konieczności martwienia się o to czy będzie mnie na nie stać. A kiedy zaczęły się problemy, kiedy poszłam do zawodówki przestałam być jefgo dziewczynką (przynajmniej ja tak czuję). Zawiodłam jego oczekiwania. To wszystko z mojej strony nie jest heroiczne, jestem tchórzem, boję się konfrontacji. Czuję się tak, jakby to wszystko miało się tylko pogorszyć.

Powinnaś udać się z tym do fundacji wspierającej kobiety w takiej sytuacji, oni pomogą Ci się z tym wszystkim zmierzyć. Będą wspierać Cię na każdym etapie sprawy, pokierują.
Możesz iść do liceum dla dorosłych, zdać maturę i pójść na studia. Zawodówka nie oznacza końca edukacji

Nie myśl o innych bo teraz ich jeszcze bardziej krzywdzisz, zostałaś krzywdzona a oni żyją totalną iluzją.
Skąd możesz mieć pojęcie, że nie robi tego swoim dzieciom również ?
Dajesz jawne przyzwolenie na zło.

Można by to zachowanie porównań do proboszcza parafii, w której jest pedofil
"Nie odkryjmy go, musi chronić dobry wizerunek parafii i Kościoła !".
Co robi taki proboszcz ? odsyła pedofila do innej parafii, myśląc, że ma czyste ręce a tak naprawdę ma tylko złudną nadzieje, że to co zrobił było najlepsze - tak naprawdę czyste sumienie a raczej jego złudność, nie równa się najlepszemu możliwemu wyborowi w danej sytuacji.

Masz do wyboru albo zapomnieć o tym i wziąć się w garść.
Albo powiedzieć, albo zrobić coś na własną rękę.

Moim zdaniem powiedzienie da Cie z tego nie wiele bo fakt już się coś skończyło i nie przywróci Ci to dawanej równowagi ducha.
Ja jestem zdania, że najlepsza jest zemsta i nienawiść ugość w coś co kocha najbardziej a na pewno go to zaboli.
Powiedzenie tego np. policji zniszczy bardziej jego rodzine niż jego.
Musisz znaleźć sposób na to by cierpiał psychicznie, znajdź punkt w ktory będziesz mogła wbić igłę.