Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Cześć. Od prawie 5 lat jestem ze swoim obecnym chłopakiem. Zaczęło się jeszcze w gimnazjum. Wiadomo, były lepsze i gorsze momenty, ale jakoś zawsze dawaliśmy rade. Od ponad 2 lat mój partner przebywa w Niemczech, widujemy się zaledwie kilka razy w roku. Kiedyś, gdy wszystko się zaczynało, szalałam za nim. Był dla mnie cudem świata, a on traktował mnie.... powiedzmy nie tak dobrze jak powinien. Jednak w końcu dorósł, tak jak ja i nasz związek wszedł w nową erę, w której to on bardziej zabiega o mnie niż ja o niego. Zawsze byłam mu wierna. Poszłam na studia i niestety, ale całowałam się z chłopakiem który bardzo mi się podobał. Nie spałam z nim, jednak całowanie nie było takie"niewinne" jak przeciętny pocałunek. Byłam trzeźwa, jednak nie wiem jak to się stało że starciłam trzeźwość myślenia. Podobało mi się- motyle w brzuchu, mega podniecenie. Przy swoim partnerze od dawna tego nie czułam. Mam wyrzuty sumienia, ale bardziej myślę o tym dlaczego tamten chłopak się do mnie jeszcze nie odezwał, niż o samym fakcie że zrobiłam coś złego. Nie wiem jak sobie z tym poradzić.

Radziłabym Ci otrząsnąć się zanim to wszystko na serio do Ciebie dotrze.

A ja na miejscu Twojego chłopaka bym CIę zostawił, ale ja to ja

Chyba nie warto zaprzepaszczać tego, co zdążyłaś ze swoim facetem wypracować przez te pięć lat dla jakiegoś chwilowego zauroczenia.

@Mary_Sue, a Ty wybaczyłabyś chłopakowi, gdyby całował się z inną ?

Niestety monogamia u człowieka jest czasowa, po jakimś czasie zaczynamy się stykać z pokusami. Naprawdę to, że straciłaś trzeźwość myślenia, to żadne usprawiedliwienie. Jeśli decydujesz się na stały związek to podchodź do tego poważnie. Nie rób tego więcej, a jeśli nie jesteś w stanie sobie obiecać, że nigdy więcej Ci się to nie przydarzy, lepiej zakończ związek bo to oznacza, że Twój partner nie jest dla Ciebie wystarczająco pociągający.

Ja swojemu chłopakowi wybaczyłam za dawnych lat wiele takich akcji, bo jak wspomniałam byłam w nim cholernie zakochana. Boli mnie to, że się nie wyszalałam, nie spróbowałam jak to jest być w kimś innym a on tak.

Damn, a Ty byłaś w związku 5 lat bądź dłużej? Wydaję mi sie, że to normalne, iż po pewnym czasie partner nie pociąga nas jak na początku, nie ma motylków w brzuchu, ani szybszego bicia na jego widok, bo jest to dla nas tak normalne jak widok mamy na co dzień. Mimo, że ją kochamy to nie okazujemy tego jak za dziecka, gdy nas odbierała z przedszkola ;-P

Miałam identycznie, od początku jeden facet. On miał na koncie wiele przygód, ja nie. A teraz już po ślubie kawałek czasu.
Ale nie żałuję, jest mi z tym dobrze. Nie potrzebuję dowartościowania.

_________________
przestrzegaj regulaminu młody człowieku.

Tak długo nie aczkolwiek można to odczuć już dużo wcześniej, wystarczą 2-3 lata.
Pokusa oznacza gotowość do wejścia w nowy związek, wtedy utrzymanie dotychczasowego wymaga wysiłku. Natura raczej nie przewidziała dla człowieka związków kilkudziesięcioletnich, niemniej miłość to pojęcie powstałe i zdefiniowane w momencie gdy człowiek był już rozwinięty intelektualnie :P miłość to też forma przyjaźni, wzajemnej bliskości i przywiązania a nie tylko pożądania (które w końcu wygasa czy się to komuś podoba czy nie). Problem jest taki że nie każdy umie się z tym pogodzić.

Zwyczajnie nie wszyscy ludzie są stworzeni do tak długich związków

Trzeba mieć świadomość, że życie z drugim człowiekiem w dłuższej perspektywie nie jest proste łatwe i przyjemne wręcz przeciwnie.

Nie, nie ma takiej opcji. Jestem w stanie wybaczyć wiele, ale nie to. W każdym razie nie wszyscy są tak pamiętliwi i zawzięci jak ja.

To dlaczego radzisz jej wbrew własnego "JA"?

Ja na miejscu jej chłopaka bym ją olał, ja już taki jestem zatwardziały. Kocham na zabój, ale zdrada mnie tak bardzo boli, że zwyczajnie nie potrafiłbym żyć po takim czymś z ukochaną, nie potrafiłbym ją traktować jak wcześniej.

Tu nie chodzi o dowartościowywanie się. Myślę, że to bardziej kwestia ciekawości. Przed 15 rokiem życia weszłam w ten związek, jeśli wgl patrząc z perspektywy czasu można to nazwać związkiem. Zawsze byłam uczciwa, wszystko mu wybaczałam, bo tak bardzo chciałam by ze mną został. Kiedy teraz widzimy się z Lubym, jest super, zakochuje się w nim za każdym razem na nowo. Ale to trwa tydzień góra, potem ja wracam do Polski, on wraca do Niemiec, zaczyna się codzienność, brak czasu. Jest to ciężkie.