Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Zacznę może od tego, że mam 21 lat i męczy mnie to, że jestem samotny. W weekendy, andrzejki, walentynki, sylwestra itp siedze w domu, bo po prostu nie mam gdzie ani z kim wychodzić. Nie jestem jakimś odludkiem, który stroni od ludzi, bo na uczelni z większością można pogadać o wszystkim. Prawda jest niestety taka , że w moim wieku każdy już ma jakieś swoje grono osób i nie wpuszcza do nich osób postronnych. Np. może to głupie o tym wspominać, ale w liceum nikt mnie nie zaprosił na 18-tke. Niby mam hobby, zainterosowania, ale one mnie nudzą ( sorry ale chodzenie wiecznie samemu na mecze, na rower, do kina to nic fajnego ) Jak każdy marzę również o szczęśliwej miłości. Ale ona mnie nie spotka raczej, nie wierzę w to ( chyba że stanie się cud). No bo niby dlaczego? Po pierwsze jestem brzydki, po drugie nigdy nie miałem dziewczyny , nie całowałem się, nic z seksu itd ( pewnie jak powiem to kiedyś jakiejś dziewczynie to mnie wyśmieje i uzna za dziwnego), po trzecie zawsze jak się zakochuje to nieszczęsliwie ( jedyne na co mogę liczyć to przyjaźń), po czwarte dziewczynom podobają się chłopcy, którzy są chamscy i ich nie szanują i ogólnie są źli, niekulturalni itd, ja jestem raczej taki miły, co zawsze pomoże dziewczynie, pocieszy, szanuje dziewczyny, ale co z tego? Nikt tego nie docenia, jestem fajny jako kolega. nawet myślalem o tym, czy nie zmienić się w chama, ale bez sensu udawać kogoś kim się nie jest. Wszyscy już sobie znależli kogoś tylko nie ja ( np. ja na studniówkę nie miałem kogo zaprosić), niektórzy już nawet planują ślub, są zaręczeni mają dzieci. Nigdy nikogo nie mieli takie głupki i brzydkie osoby jak ja, jestem chyba zbyt nudny i za brzydki żeby mieć fajną dziewczynę. Czasem wydaje mi się ,że jedyne co mi się w życiu udaje to to, że czasem zdam kolokwium czy egzamin ( a i z tym mam nieraz problemy). W sumie piszę tu tylko po to, żeby się wygadać, bo mi się już chyba nie da pomóc. ale to jest mega smutne, że w wieku 21 lat juz mam świadomość że czeka mnie samotne życie.

Przepraszam, że co?

_________________
Samotności! do ciebie biegnę jak do wody
z codziennych życia upałów.

Jak to nie? Ja tam lubiÄ™ samotne eskapady na rower, do kina i teatru.

Mój dobry znajomy odnalazł drugą połówkę w wieku 32 lat, teraz ma 34 lata i jest częścią super rodzinki :) Nie jesteś na straconej pozycji. Nie w tym wieku. Moja siostra też ma 21 lat i stwierdziła, że do końca studiów nie bierze się za chłopaków. Wierzy, że to nie ostatni dzwonek. I bardzo dobrze.

Kolego, nie jesteś sam. Musisz zmienić tok myślenia, nie robić z siebie ofiary, olać to wszystko, ja też nigdy nie miałem dziewczyny i nawet przestałem szukać, będzie to będzie, nie to nie, przynajmniej nie będzie niepotrzebnych wydatków Olałem te sprawy i od razu zrobiło mi się lepiej. Zamiast się użalać, zacznij czytać jakieś książki, poprawią one twój nastrój.

Wiesz co, nie uznaj tego za jakiś żart czy coś, ale może spróbuj na takich portalach jak "badoo" czy "tinder". Uwierz mi, że można poznać tak naprawdę fajne osoby i nie chodzi tu tylko o przyjaźń :)