Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com

Witam.
Piszę tutaj, ponieważ mam dość męczący mnie problem, którym jak widać w temacie jest zmiana szkoły.

Mam 17 lat, a za sobą rok nauki w liceum ogólnokształcącym na profilu psychologiczno-humanistycznym (pol.-hist.-biol.).
Co tu dużo mówić - do LO poszłam, ponieważ dwie starsze siostry go skończyły i obie są już po studiach magisterskich. Stwierdziłam więc, że skoro one zdały, to czemu ja miałabym tego nie zrobić... Hmm.. na ubiegły rok szkolny nie mam w sumie co narzekać. Były co prawda wzloty i upadki, ale na koniec udało mi sie (przypadkiem) uzyskać nawet świadectwo z wyróżnieniem, choć.. w ciągu roku kilka razy rozważałam zmianę szkoły, ponieważ wydaje mi się, że liceum nie jest dla mnie.. i nie wiem co po nim robić..
i tak oto minał rok, wakacje się kończą, a od dłuższego czasu... męczy mnie obawa nadchodzących dwóch lat i strach przed szkoła, któremu czasami towarzyszą nawet łzy i dreszcze.. dosłownie. (
Najchętniej przepisałabym się już teraz do szkoły zawodowej - zawód cukiernik, ponieważ tak naprawdę od najmłodszych lat jest to moja pasja..
Z jednej strony - chciałabym się przepisać do zawodówki, ponieważ boję się, że nie podołam w LO (utrata ambicji i motywacji do nauki itd.), natomiast z drugiej strony - nie cieszy mnie zbytnio utrata roku nauki i zaczynanie zawodówki od 1 klasy..

I teraz nadchodzi czas na pytanie:
Czy jest jakaś szansa, że przepisując się do zawodówki, zacznę normalnie drugą klasę (praktyki odbywają się w szkole) ? Co wy zrobilibyście na moim miejscu ?

RAZ SIERPEM RAZ MŁOTEM CZERWONĄ HOŁOTĘ!

Generalnie się zgadzam, ale nie świruj pawiana.

[ Dodano: 2016-08-29, 19:08 ]

Przenoś się. Przynajmniej będziesz robić, to co lubisz, a nie żałować do końca życia.

Widzę, że w głównej mierze Twoje wątpliwości co do nauki w LO są spowodowane przez Twoją psychikę. Dlaczego obawiasz się dwóch kolejnych lat? Przecież pierwszą klasę ukończyłaś z wyróżnieniem! Nic nie świadczy o tym, żebyś miała mieć problemy z nauką. Ja w liceum przez pierwszą i drugą klasę często miałam zagrożenia z wiodących przedmiotów, a ukończyłam szkołę (i to nie na łasce nauczycieli), zdałam maturę i dostałam się na dobre studia. Dlaczego myśl o szkole powoduje u Ciebie łzy i dreszcze? Spotkało Cię tam coś złego ze strony nauczycieli bądź uczniów? Skąd wiesz, że w zawodówce problem się nie powtórzy? Moim zdaniem mniej jest Ci potrzebna zmiana szkoły, a bardziej poradzenie sobie z psychiką. Pamiętaj też, że zawsze możesz ukończyć LO, zdać maturę i pójść do szkoły policealnej na wymarzony kierunek. Przepisując się do zawodówki nie będziesz mieć nawet matury, a wielu pracodawców patrzy na to czy masz ten magiczny papierek. Przemyśl jeszcze raz czy warto.