Niskie poczucie własnej wartości Młodzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com

Autor

Wiadomo��

dariazaw

User

Imię: dariazaw

Do��czy�: 13 Lut 2020

Wys�any: 2021-01-28, 14:54 Niskie poczucie własnej wartości

Mam pewien problem. Mianowicie bardzo chciałabym iść do psychologa bo czuję, że potrzebuję, aczkolwiek bardzo się boje. Nie chodzi, że boje się samej wizyty, a tego, że podczas wizyty musi być ze mną opiekun, a jak nie to żeby jednak rodzice zapłacili musza wiedzieć jaki mam problem. Moim problemem szczególnie jest to, że w szkole jestem zawsze radosna, mam dobry humor, używam sarkazmu i żartuje. Jak wracam do domu i spędzam czas z rodzicami tez tak jest. I mimo ze lubię spędzać czas samotnie to jak tylko „zamknę drzwi” do pokoju to czuje się okropnie, źle, wszystko mnie boli, szczególnie czuje okropne kłucie w klatce piersiowej i naprawdę jakbym miała się zaraz załamać. Jest to też spowodowane tym, że ostatnio miałam problemy i źle się czułam przez pewnego chłopaka. Ale to najmniejszy problem. Mam ogromnie niskie poczucie własnej wartości, jestem dla siebie totalnie nikim i uważam się za kogoś obrzydliwego i okropnego (nie wspominając jak osobie myśle w kwestii wyglądu zewnetrznego). Po prostu czuje jakbym wracała do domu i była nikim totalnie nikim, bez osobowości. Moim problemem jest tez to, że po prostu idąc już do tego psychologa nie wiedziałabym co mu powiedzieć. Czuje ze te problemy w porównaniu z problemami innych osób, które np. straciły ważne osoby są niczym i są totalnie nie ważne. Wchodząc do gabinetu miałabym powiedzieć —> cześć jestem (imię), ostatnio okropnie poczułam się przez chłopaka i mam niskie poczucie własnej wartości. Brzmi to wręcz śmiesznie i naprawdę czuje ze potrzebuje tutaj jakiejś pomocy, rady, wygadania czy dobrego słowa. Bardzo dziękuje za kazda okazana pomoc

P@ula

User

Imię: Paulina

Wiek: 34

Do��czy�a: 25 Pa� 2020

Wys�any: 2021-01-28, 23:42

Nikt nie jest idealny, każdy jest inny, każdy jest na swój sposób wyjątkowy, nikt nie jest taki sam, trzeba zaakceptować siebie, takim jakim się jest😉
I przykro mi, że się źle poczułaś przez chłopaka, też tak miałam, więc doskonale cie rozumiem i nie łam się, będzie dobrze, poprostu uwierz w siebie 😀
Powodzenia we wszystkim

berli

User

Do��czy�: 05 Maj 2020

Wys�any: 2021-01-29, 12:10

Moja siostra ma 14 lat i chodzi regularnie do psychologa. Na pierwszą wizytę poszły wspólnie z mamą pogadać, Ale to dlatego, że tak obie chciały. A teraz chodzi sama. Co jakiś czas psycholog chce porozmawiać z mamą, ale robi to tylko za zgodą siostry.
Poza tym dobry artykuł znajdziesz na blogu Avigon . Jest tutaj kilka porad, jak poprawić poczucie własnej wartości.

Lonely Butterfly

Moderator

Lonely Butterfly

Wiek: 26

Do��czy�a: 07 Sie 2014

Wys�any: 2021-01-30, 18:56

Hej dziewczyno.
Ile masz lat? Jeśli jesteś niepelnoletnia to faktycznie na pierwszą wizytę musi pójść z tobą opiekun. Tak więc najpierw porozmawiaj z rodzicami (lub rodzicem z którym twoja więź jest lepsza). To już Ci pomoże.
Na początku wizyty pani psycholog będzie chciała porozmawiać o tym z jakim problemem przyszłaś i porozmawia z Twoją mamą/ tatą, natomiast na kolejne wizyty będziesz chodziła sama.
I to nie jest tak, że psycholog pomyśli "rany co to za problemy". On nie jest od wywracania oczkami. Ta osoba jest od tego żeby Cię wysłuchać. Nie możesz myśleć, że twój problem to żadnen problem, bo jeżeli TY SAMA odczuwasz potrzebę porozmawiania z kimś to jest to już dobry powód, aby do takiej osoby pójść.
I nie musisz się kompletnie martwić że psycholog o czymkolwiek powiadomi rodziców. To o czym rozmawiacie zostaje za drzwiami gabinetu.
I uważam, że naprawdę powinnaś pójść jeśli tak czujesz.
Powodzenia.

Biały diabeł

Pogromca postów

Wiek: 29

Do��czy�: 16 Maj 2012

Sk�d: z Polski

Wys�any: 2021-01-30, 19:32

dariazaw napisa�/a:

Mam pewien problem. Mianowicie bardzo chciałabym iść do psychologa bo czuję, że potrzebuję, aczkolwiek bardzo się boje. Nie chodzi, że boje się samej wizyty, a tego, że podczas wizyty musi być ze mną opiekun, a jak nie to żeby jednak rodzice zapłacili musza wiedzieć jaki mam problem. Moim problemem szczególnie jest to, że w szkole jestem zawsze radosna, mam dobry humor, używam sarkazmu i żartuje. Jak wracam do domu i spędzam czas z rodzicami tez tak jest. I mimo ze lubię spędzać czas samotnie to jak tylko „zamknę drzwi” do pokoju to czuje się okropnie, źle, wszystko mnie boli, szczególnie czuje okropne kłucie w klatce piersiowej i naprawdę jakbym miała się zaraz załamać. Jest to też spowodowane tym, że ostatnio miałam problemy i źle się czułam przez pewnego chłopaka. Ale to najmniejszy problem. Mam ogromnie niskie poczucie własnej wartości, jestem dla siebie totalnie nikim i uważam się za kogoś obrzydliwego i okropnego (nie wspominając jak osobie myśle w kwestii wyglądu zewnetrznego). Po prostu czuje jakbym wracała do domu i była nikim totalnie nikim, bez osobowości. Moim problemem jest tez to, że po prostu idąc już do tego psychologa nie wiedziałabym co mu powiedzieć. Czuje ze te problemy w porównaniu z problemami innych osób, które np. straciły ważne osoby są niczym i są totalnie nie ważne. Wchodząc do gabinetu miałabym powiedzieć —> cześć jestem (imię), ostatnio okropnie poczułam się przez chłopaka i mam niskie poczucie własnej wartości. Brzmi to wręcz śmiesznie i naprawdę czuje ze potrzebuje tutaj jakiejś pomocy, rady, wygadania czy dobrego słowa. Bardzo dziękuje za kazda okazana pomoc

Cześć uśmiechnij sie bedzie git

_________________
Lepiej być martwym niz czerwonym

borsuk9w

User

Do��czy�: 25 Lip 2014

Wys�any: 2021-04-02, 19:34

Ja nie mam problem

Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com

Panel logowania

Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com