Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Widzę, że te praktyki mają na Ciebie negatywny wpływ i nie próbuj mi wmawiać, że nie wiem co to jest, bo swego czasu czytałem troszkę o świadomym śnieniu, OOBE oraz innych praktykach wschodnich. Nie wierzę w to jednak, nigdy tego nie widziałem. Przykro mi, że Ciebie to tak boli. No cóż, przyjmuję ten policzek z pokorą i nie gniewam się za to co napisałeś o mojej osobie.

PS. " mam buły czy ktoś w to uwierzy że się da czy nie" = Hipokryzja pełną parą xD

Próbowałam. Nie wyszło. Nie wierzę w OOBE.

OOBE? Jest coś takiego, ale nie jest to w praktyce wychodzeniem z ciała do świata astralnego. Wszystko dzieje się w tym naszym niewielkim człowieczym móżdżku ;P No bo ogromny to on nie jest? OOBE to tak jakby inne postrzeganie snu, zachodzac w gleboki trans mamy wplyw tylko i wylacznie na nasz umysl. Nie na duszę! Mozna zainicjować coś co bedzie tak bardzo przypominać realistyczny swiat ale nim niee bedzie.nie bedzie. To sie dzieje tylko w glowie. Wkem o czym mowie, spedzilem troche nad analiza tematu ludzkiego umyslu, parapsychologii i ezoteryki. Interesuje sie tymi tematami kilka lat. Moze 2. Kilka to wiecej niz jeden? W kazdym razie, bylem jeszcze niedawno przekonany do tego, ze OOBE jest czyms rownie reanlnyym co punktualny pociag na PKP. Czasem sie trafi. Teraz jest inaczej, bo patrzylem na to wszystko psychicznie.. Zwariowalem nieco i zaczalem wierzyc w jakies popierdolki, magie, czary i uroki. Haha :D Oobe to fajna rzecz, jest spoko, ale nie zyjcie w przekonaniu ze to na serio wasz duch wychodzi z ciala.

O ile także nie do końca wierzę w prawdziwe oobe, to lucid dreamingu (oneironautyki) doświadczyłem wielokrotnie na własnej skórze. A z twej wypowiedzi wynika, iż je także uznajesz za "wschodnią propagandę", że też tak to ujmę. Wyjaśnię Ci dlatego, czym różni się oobe od ld.

1. Teoria
Według fanów oobe panuje dominująca teoria, że dusza wychodzi z ciała. Tym samym wchodzi się tutaj trochę w ezoterykę, co sprawia że po wstępnych informacjach, osoby jak Ty mogą uznać, iż jest to bujda.
Ld to normalny stan umysłu podczas snu, jednakże za pomocą specjalnych technik (m.in. specyficznego treningu pamięci lub używania zmysłów bezpośrednio przed zapadnięciem w sen) oneironauci, fani ld, uczą się rozpoznawać czy śnią. W ten sposób dostarczamy sobie rozrywki, lecz lekko gorzej się wysypiamy (nasz mózg nie bez powodu wyłącza logiczną część mózgu i utrudnia nam ponowne jej uruchomienie nocą). Większość osób bawiących się tym uważa, że OOBE to tylko świadomy sen o ukierunkowanych zapędach i ograniczeniach.
2. Fakty
Nie istnieje żadna oficjalna organizacja badająca działanie OOBE (chyba, że o czymś nie wiem). No cóż, w końcu to ezoteryka. Z kolei w sprawie świadomych snów od lat działa potężna organizacja ONEIRO, przeprowadzająca badania nad zużyciem energii, działaniem dystorsji czasu itp (udowodnili też na przykład, że mózg rzeczywiście wytwarza działające na około parę metrów słabe pole elektromagnetyczne, telepatię zbyt słabą by ją normalnie odebrać będąc obudzonym. Osoba śpiąca, odbierająca sygnał powiedziała o zobaczenie w swym śnie tylu podobnych motywów (potem je narysowała), że oszacowano prawdopodobnieństwo takiego przypadku na 1:ileśtam milionów. Zachęcam do samodzielnego poszukania ów eksperymentu).
3. Doświadczenia.
Mimo że obydwa "sporty nocno-umysłowe" są popularne, wielkość fandomu ld znacząco przewyższa część OOBE. Może nie mowi to nic konkretnego, ale możemy to zinterpretować jako fakt, iż w ld sprawdziło się więcej ludzi niż w OOBE.

Podsumowywując, Lucie dream został wielokrotnie potwierdzony naukowo oraz przez społeczność. OOBE jest zagadką, lecz istnieje spore, oraz dosyć logiczne, prawdopodobieństwo iż jest to po prostu odmiana "jasnego snu".

Hope got' ya all

_________________
INSERT PROPER INSCRIPTION HERE

Próbowałem, raz "wyszło", ale mógł być to równie dobrze świadomy sen, gdyż nie pamiętam czy widziałem w panoramie. Raz dostałem paraliżu sennego i dałem sobie spokój, bardzo nieprzyjemne uczucie.

Swego czasu bardzo byłam zainteresowana tym tematem. Myślałam nawet, aby samej spróbować. Kiedy jednak przeczytałam, że OOBE jak i LD mogą prowadzić do halucynacji i tym podobnych zjawisk, od razu zrezygnowałam, gdyż niczego nie boję się tak jak schizofrenii.
Czy można wierzyć w OOBE? Sama nie wiem, raczej nie będę mówić, że coś jest niemożliwe, skoro nie mam na to dowodów. No a świadomego snu doświadczałam wielokrotnie, więc jasne, że jest możliwy. :)

Moim zdaniem, świadomy sen i oobe to to samo, jednak z innej "perspektywy". Ogólnie LD wychodzi mi już całkiem nieźle Ale lepiej nie puszczać wodzy fantazji, i nie mówić podczas LD - "niech się dzieje co chce" bo to nie zawsze wychodzi na dobre Koteł, co do halucynacji w życiu codziennym ich nie uświadczyłem, a czytałem, iż shizofreniikom taki sen raczej nie służy, nie prowadzi do shizofrenii

Nawet jeśli, jestem strasznym tchórzem. Pozwolę raczej poryzykować innym.
Uważaj, bo halucynacje przychodzą zawsze niespodziewanie.

od roku czyniÄ™ te "przygody" i dobrze jest :)

Istnieje wiele takich organizacji. Mniej więcej takie jak te:

Link 1

Link 2

_________________
"Jak można szanować kogoś, kto jest moralny tylko dlatego, że boi się kary ze strony potężnej istoty która cały czas go obserwuje?" - Richard Dawkins

Zlikwidować urzędy pracy i podatek dochodowy!

Powiedzmy, że mi się przydarzyło. Nie raz i nie dwa. Sama nie wiem czy wierzyć w to, co widzę. Racjonalizm spiera się z empiryzmem i jeszcze nie wiem, co we mnie wygra.

Dawno temu doszedłem do wniosku, że to nic innego, jak świadomy sen lepszej jakości, czyli opuszczanie ciała to czysta bujda. Po co inaczej ludzie piszą o dbaniu o jakieś szyszynki, by była lepsza ''faza'', skoro chodzi o rzekome ciało astralne, a nie fizyczne? Nie widzę związku. I moja racjonalna część przyjęła to w sumie z ulgą.

Co?
Nie czytałam jeszcze śmieszniejszego stwierdzenia odnośnie OOBE.

_________________
W miękkim futrze kota

Nie próbowałem OOBE, ale i tak raz tego doświadczyłem - podczas sesji z ayahuaską. Choć wcale nie miałem takiego zamiaru, nie spodziewałem się tego i nie byłem na to przygotowany.
Na szczęście zdarzyło się tylko raz. I dobrze, bo więcej razy to już mogłoby być dla mnie za wiele.