Autor
Wiadomo¶æ
Wys³any: 2009-04-03, 15:15
Nikogo nie nabrałam ani nikt mnie nie nabrał [!][!]
_________________
`Człowiek jest wielki, nie przez to,co ma,
lecz przez to kim jest, nie przez to co posiada,
lecz przez to czym dzieli siÄ™ z innymi!
`Człowiek jest wielki, nie przez to,co ma,
lecz przez to kim jest, nie przez to co posiada,
lecz przez to czym dzieli siÄ™ z innymi!
Wys³any: 2009-04-03, 16:16
z tym końcem świata, moja sąsiadka to się tak wkręciła, że już wszystkim rozpowiedziała, zaczęła się ze światem żegnać, a tu jej łaskawie ktoś powiedział wreszcie, że to taki dzień jest.
_________________
i'm burning up a sun just to say goodbye.
i'm burning up a sun just to say goodbye.
Wys³any: 2009-04-05, 17:44
Na wycieczce szkolnej do Warszawy całą klasą wkręcaliśmy takiego jednego Kubę (którego oczywiście wszyscy bardzo lubią). Nawet nauczycielka była w to wmieszana.
Zadaniem paru osób było zajęcie i przetrzymanie Kuby na jakieś pół godziny, przez co jedna z dziewczyn wyjęła w schronisku drzwi z zawiasów. ;P Inne dziewczyny zwabiły go do pokoju jedzeniem (nie było trudno) i zamknęły drzwi od środka na klucz, po czym nie pozwoliły wyjść. Mimo to wcale się nie zorientował, że coś jest nie tak.
Następnie, kiedy już wszystko było gotowe, Kuba wszedł do pokoju który dzielił z resztą chłopaków. Weszła wychowawczyni, bo ona grała kluczową rolę w całym przedstawieniu. Zaczęła żartobliwe narzekać, że mają w pokoju okropny bałagan i odgarnęła ręką poduszkę z łóżka Kuby, a tam... skręty. ;P Pierwszą reakcją było zdziwienie, później niedowierzanie, mnóstwo pytań i chłodna ocena sytuacji. Zaraz potem zagroziła długą i poważną rozmową oraz natychamistowym poinformowaniem rodziców. ^^ Jeszcze nigdy nie widziałam jej tak ''zdenerwowanej'' i ''srogiej''.
To był jednak jedyny Prima Aprilisowy żart w którym brałam udział, a mnie nikt nie nabrał (nawet nie próbował). A szkoda.
Zadaniem paru osób było zajęcie i przetrzymanie Kuby na jakieś pół godziny, przez co jedna z dziewczyn wyjęła w schronisku drzwi z zawiasów. ;P Inne dziewczyny zwabiły go do pokoju jedzeniem (nie było trudno) i zamknęły drzwi od środka na klucz, po czym nie pozwoliły wyjść. Mimo to wcale się nie zorientował, że coś jest nie tak.
Następnie, kiedy już wszystko było gotowe, Kuba wszedł do pokoju który dzielił z resztą chłopaków. Weszła wychowawczyni, bo ona grała kluczową rolę w całym przedstawieniu. Zaczęła żartobliwe narzekać, że mają w pokoju okropny bałagan i odgarnęła ręką poduszkę z łóżka Kuby, a tam... skręty. ;P Pierwszą reakcją było zdziwienie, później niedowierzanie, mnóstwo pytań i chłodna ocena sytuacji. Zaraz potem zagroziła długą i poważną rozmową oraz natychamistowym poinformowaniem rodziców. ^^ Jeszcze nigdy nie widziałam jej tak ''zdenerwowanej'' i ''srogiej''.
To był jednak jedyny Prima Aprilisowy żart w którym brałam udział, a mnie nikt nie nabrał (nawet nie próbował). A szkoda.