Historia pewnej miłości... Pomóżcie... Młodzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com

Młodzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com Strona G��wna » Młodzież » Wasze problemy » Historia pewnej miłości... Pomóżcie...

Zamkni�ty przez: motyl | 2009-08-10, 16:39

Autor

Wiadomo��

mandarin

User

Do��czy�: 15 Mar 2009

Wys�any: 2009-03-15, 19:22 Historia pewnej miłości... Pomóżcie...

Zacznę od początku. Mam na imię Sebastian i mam 19 lat. Od dłuższego czasu podobała mi się pewna dziewczyna imieniem Marta. Chodzimy do tej samej szkoły, jednak ona jest o rok młodsza. Zdarzyło się kiedyś tak, że nasze klasy pojechały na wspólną wycieczkę i jakoś się ze sobą zżyły. Jej paczka (4 dziewczyny) i moja paczka (4 chłopaków) się ze sobą jakoś związały. Wspólne imprezy itd. Ja i ona wtedy kumplowaliśmy się ze sobą. Mimo, iż mi się bardzo podobała nie podrywałem jej, nie wiązałem z nią jakoś swojej przyszłości. Jednak na początku października ubiegłego roku jakoś zaczęliśmy ze sobą więcej gadać, coś miedzy nami zaczęło powstawać... Zaczęliśmy spędzać ze sobą coraz więcej czasu, cos się rodziło. Po jakimś czasie zrobiłem pewną głupotę, która najprawdopodobniej doprowadziłaby do końca tego wszystkiego. Doprowadziłaby, ale w obawie że to może się skończyć postanowiłem interweniować. Bardzo mi na niej zależało. Kupiłem piękny, olbrzymi bukiet czerwonych róż, drogie czerwone wino i pojechałem do niej (pierwszy raz) nie patrząc na nic, mimo iż oficjalnie nie byliśmy jeszcze parą. Zaskoczyłem ją kompletnie, ale była szczęśliwa. Wybaczyła, a dzień ten uznaliśmy z czasem jako nasz "początek". Mijały kolejne tygodnie, miesiące. Raz było pod górkę, raz z górki – jak to w związku. Darzyliśmy się wielkim uczuciem. Poświęciłem się dla niej. Na 3 dni świąt bożonarodzeniowych, dwa spędziłem u Niej. Strasznie mi na niej zależało. Dbałem o Nią, starałem się by uczucie między nami było ogromne. Dawałem zawsze 200% z siebie by było miedzy nami dobrze. Wychodziłem ze skóry by była szczęśliwa. Nigdy nie musiała martwić się o to, że mnie straci. Byłem tylko jej – ślepo zakochany. Kochałem jak jeszcze nikogo w życiu. Jest bardzo piękna kobietą, zawsze czułem do niej pociąg fizyczny. Byłem jej chłopakiem, a więc mogłem sobie pozwolić na jakieś pieszczoty, czułości. W tych sferach chyba jednak myśleliśmy inaczej. Nie chciałem iść z nią do łóżka. Wiedziałem, że jeszcze za wcześnie na seks. Chciałem jednak dać jej odrobinę bliskości, przyjemności fizycznej. „Czulszego” przytulenia, pieszczoty. Ale nigdy nie dążyłem do tej czułości najbliższej. Czuła do mnie pociąg, ale kiedy dochodziło do poważniejszej bliskości jakby się bała. ¯e nie chce niczego poważnego tłumaczyłem jej np. wtedy kiedy była zmieszana moim dotknięciem jej piersi. Przecież to chyba normalne. Byliśmy wtedy 2 miesiące razem. Czy to za wcześnie na dotknięcie piersi?! Wg mnie nie… Sylwestra spędziła u mnie, wraz z kilkoma innymi przyjaciółmi. Nasza paczka – domówka u mnie ze znajomymi. Było bardzo miło. Wtedy też na boku zaczęliśmy się namiętnie całować a ona ręką zaprowadziła mnie na swe nagie piersi. Ucieszyłem się, że na to pozwoliła, ale kolejnego dnia jakby miała lekkiego „kaca moralnego”. Nie oczekiwałem wtedy od niej niczego ponad czuły dotyk. Tłumaczyłem jej to. Rozumiała to jednocześnie nadal bojąc się. Zależało mi na niej, postanowiłem nie naciskać. Pomyślałem, że może ochota na mnie przyjdzie jej z czasem, kiedy poczuje że jestem tym któremu może oddać swoje ciało. Wiem, że nigdy z żadnym chłopakiem nie była tak blisko i długo jak ze mną. Mijały kolejne tygodnie, byliśmy ze sobą szczęśliwi. Czułem, że mnie bardzo kocha. Byliśmy dla siebie wszystkim, nie widzieliśmy świata poza sobą. Potem przyszły Walentynki. Spędzaliśmy je u niej. Zrobiłem jej piękną miłosną niespodziankę, była przeszczęśliwa. Powiedziała, że nigdy nikogo nie kochała tak jak mnie… Był romantyczny film i kolacja przy świecach. W związku musi być trochę bliskości, okazywania czułości fizycznej. Tego dnia nie mogło ich zabraknąć. Jednak ona chyba źle odebrała moje zamiary… Przecież ja nie chciałem nic robić… ;( Wszystko nienajlepiej się skończyło. Staraliśmy się naprawić nasze relacje, chyba się udało. Potem byliśmy wspólnie razem na weselu, jako para. Dobrze się bawiliśmy. Wspólne tańce-przytulańce, patrzenie sobie w oczy i w ogóle. Jednak z czasem coś zaczęło się psuć… Próbowaliśmy (głównie to ja próbowałem) to naprawiać. Wychodziło raz lepiej, raz gorzej. Jednak coraz bardziej zaczęła zanikać ta magia, która była wcześniej. Mimo wszystko nadal bardzo ją kochałem. Chcieliśmy być ze sobą. Minęło kilka tygodni. Byliśmy nadal ze sobą a ja walczyłem o Nas. Z czasem poczułem jednak, że to tylko ja o Nas walczę i lekko odpuściłem. Chciałem poczuć, że jej też na tym zależy. Coś tam się starała, nie powiem że nic nie robiła. Mimo wszystko nadal byliśmy ze sobą z nadziejami na poprawę. 2 tygodnie temu postanowiliśmy wyskoczyć gdzieś na piwo razem z paczką przyjaciół. Było wtedy między nami dobrze, poprawiło się. Przytulaliśmy się i było miło. Nie szczędziłem jej buziaków i komplementów, z resztą nigdy nie miałem oporów przed okazywaniem jej swoich uczuć. Mogłem wydrzeć się na środku ulicy, że ją kocham. Kolejnego dnia zarzuciła mi, że zbyt gwałtownie okazuje jej swoje uczucia. Zdziwiło mnie to, bo która osoba miała by dość przytulania i „buziaczkowania” przez osobę którą kocha?! Rzuciła wtedy coś w stylu: „Co? Nie możesz nawet chwili beze mnie wytrzymać?”. Zrozumiałem to, jakby moja obecność czasem ją męczyła… Zdenerwowało mnie to trochę, ale i zasmuciło. Kolejny tydzień był bardzo trudny. Nie gadaliśmy ze sobą „poważnie”, czuliśmy wzajemną złość do siebie. Rozmawialiśmy sporadycznie i bez konkretów. Czuliśmy wtedy, że dzieje się coś złego. Zawsze to ja walczyłem o nas, starałem się by było dobrze. Tym razem chciałem żeby i ona pokazała, że jej na mnie zależy. By zrobiła coś, co by nas uzdrowiło. Chciałem jechać do niej w sobotę – przeddzień Dnia Kobiet. Zamówiłem spory bukiet kwiatów. Jednak do tego czasu ona nie wykazywała żadnej inicjatywy. Mogę rzec, że nieco mnie olała. Poirytowało mnie to i nie pojechałem. Kwiatki dostała mama, a ja nie pojechałem do niej. W niedziele napisała, mi że czekała na mnie. ¯e po cichu liczyła, że przyjadę. Po tym jak mnie olewała, jak nie potrafiła pokazać że jej zależy? Jak zostawiła sprawy samym sobie nic nie robiąc? Duma zawsze ważniejsza ode mnie… W niedziele napisała mi w esemesie (!), że nie chce już ze mną być. ¯e to się w niej wypaliło, że to koniec. ¯e nie ma sensu udawać, że jest dobrze skoro jest źle. Chciałem coś naprawiać, ale dała wyraźny znak, że to nie ma sensu. Zrobiło mi się przykro. Powiedziałem kilka niemiłych słów, aczkolwiek prawdziwych. Nastąpiła ostra wymiana zdań. Po tym wszystkim ona mi robi taki numer. W poniedziałek byliśmy tak źli na siebie, że nie odezwaliśmy się nawet do siebie. We wtorek poprosiłem o rozmowę. Powiedziała, że nie chce ze mną gadać, jednak przekonałem ją byśmy zamienili dwa słowa. Wtedy powiedziała mi prosto w oczy, że nic do mnie nie czuje. Prosto w oczy powiedziała, że nie chce już ze mną być. Prosto w oczy powiedziała, że to koniec… Odeszła. Po tym wszystkim najzwyczajniej mnie porzuciła. Zostawiła jak psa. Wyrzuciła jak zużyte spodnie. Odstawiła w kat jak znudzoną zabawkę. Po tym wszystkim. Wbiła mi nóż w serce tymi słowami. Jakby to co było między nami nic nie znaczyło. Zadała ohydny cios. Załamałem się nieco – była przecież dla mnie wszystkim… Moje próby naprawy tego spaliły na panewce. Zrozumiałem, że odeszła bezpowrotnie. Początkowo chciałem, byśmy chociaż byli przyjaciółmi czy choć kolegami. Jednak to wszystko w mojej głowie dojrzało. Poczułem do niej ogromny żal, że tak ze mną postąpiła. Kosmicznie mocno ją kochałem, mogłem zrobić dla niej wszystko. Wiem, że i ona mnie kochała. Kobieta która nie kocha nie całuje tak jak ona… Po 4 miesiącach bycia razem tak po prostu to skreśliła. Początkowo zachowywała się jakby nic okrutnego się nie stało. Ostatnie kilka dni jednak wyraźnie jest przygnębiona. Widujemy się codziennie na korytarzu, jednak tylko rzucimy sobie ‘Cześć’. Ja początkowy byłem bardzo załamany, jednak ta złość na nią zaowocowała tym, że nie okazuje swojego smutku. Kiedy jesteśmy cała ekipą śmieję się i nie patrzę na nią… Nie chcę pokazać że jestem słaby i załamany z tego powodu. Jednak w środku kocham i strasznie tęsknię. Brak mi jej i nie wiem co robić. Uznać że to koniec i nic już z tym nie robić, czy wykonać jakiś ruch… Mimo wszystko strasznie ją kocham. Nikt nigdy nie pokocha jej tak jak ja. Czy ona na to spojrzy?!

malinkaa

Pogromca postów

Wiek: 37

Do��czy�a: 24 Pa� 2008

Sk�d: to pytanie ?

Wys�any: 2009-03-15, 19:47

mandarin napisa�/a:

Byliśmy wtedy 2 miesiące razem. Czy to za wcześnie na dotknięcie piersi?! Wg mnie nie…

również uważam, że nie, ale to indywidualna sprawa każdej z nas;). Może nie była jeszcze na to gotowa. A może po prostu nie podobały jej się, czuła się skrępowana, zawstydzona gdy je dotykałeś. Szczerze mówiąc też kiedyś miałam bzika na punkcie swoich piersi, ale mój obecny facet skutecznie wyleczył mnie ze wszystkich kompleksów.

Powiem tyle, wytrwałam do końca (tzn. przeczytałam wszystko) i szczerze Ci współczuję. Najgorzej gdy poświęcisz komuś całe swoje życie, dasz z siebie wszystko, a on to weźmie i wyrzuci do kosza. Wydaje mi się, że chyba trochę ją zagłaskałeś. Tylko nie zrozum mnie źle. To dobrze, że ją kochałeś i w ogóle, ale ona chyba poczuła się z Tobą zbyt pewnie, bezpiecznie. Wiedziała, że zawsze będziesz ją kochał i prawdopodobnie zaczęło ją to nudzić. Jest coś takiego jak rutyna i tego trzeba unikać jak ognia.
Czy coś jeszcze z tego będzie.. tego Ci raczej nie powiemy, ale wydaje mi się że jak zatęskni i dostanie po tyłku to wróci. Już takie jesteśmy;).

yeahX

Stały User

Do��czy�: 19 Lut 2009

Wys�any: 2009-03-15, 20:09

też przeczytałem do końca.
i mi Ciebie szkoda, ale chyba nie po współczucie tutaj pisałeś .
myślę, że laska po prostu na Ciebie nie zasługiwała.
możliwe też, że byłeś z byt namolny- niby większość dziewczyn tego nie lubi, ale Cię rozumie- zależało Ci.

nie chce źle doradzać, ale myślę, że odpuść sobie. widocznie laska się na Tobie nie poznała, widocznie jej nie zależało.

miałem też taką sytuację, że 1 strona(czyt. ja) się starała, a druga miała to głęboko.

moja rada: spróbuj sobie odpuścić, nie mówię, że masz się brać za kolejną dziewczynę, ale zrozum, że na Ciebie nie zasługuje.

Ultraska

Stały User

Do��czy�a: 09 Mar 2009

Sk�d: Tychy

Wys�any: 2009-03-15, 20:57

Tak- odpuść.
Nie ma sensu tego dalej kontynuować. Bo i po co? Laska ma Cię ewidentnie gdzieś.
Wiesz, gdy facet jest za dobry, laski to potem wykorzystują. Widać, że poświęciłeś się jej cały. Ale postaraj się zapomnieć. To pierwsza miłość, więc będzie trudno. Tak naprawdę nigdy do końca nie zapomnisz. Ale znajdzie się jeszcze dziewczyna, która będzie Ciebie warta;)

Nirrimi

User

Wiek: 31

Do��czy�a: 15 Mar 2009

Sk�d: z nika±d o.O

Wys�any: 2009-03-15, 22:55

Odpuść. Zapomnij. Wiem, że to nie jest łatwe, ale przy takiej sytuacji njie ma innego wyjścia. A nuż ona zatęskni, chociaż po takiej akcji ja straciłabym całe uczucie jakie żywiłabym do osoby która by mnie tak potraktowała (chociaż sama nie wiem, może i nie). I wiesz co Ci powiem? Za dobry byłeś dla niej. Ona Cię nie doceniła. Pyk.

laven

Pogromca postów

Do��czy�a: 26 Lip 2008

Wys�any: 2009-03-15, 22:57

Strasznie dużo mówisz o tym, jak się jej poświęcałeś, a ona nic nie robiła. Przemawia przez Ciebie nieco egoizmu. Może tutaj tkwił problem? Różnie strony widzą tę samą sytuację. Może za bardzo się skupiałeś na sobie i swojej miłości do niej. Na tym, by jak najlepiej się jej pokazać, zamiast zainteresować się jej rzeczywistymi potrzebami? Może poczuła się przytłoczona Tobą. Nawet w związku trzeba czasem od siebie odetchnąć. Albo mogła po tamtym incydencie w walentynki zniechęcić się do Ciebie. Uznać, że jej to nie pasuje. Niekiedy kobiety obawiają się o swoją seksualność. Czy to w wyniku urazów, wychowania czy kompleksów. Na pewno nie była na nic gotowa. Jeśli źle Cię zrozumiała, to oczywiste, że pojawiły się u niej pewne opory. Nie ma co tutaj tak okropnie obwiniać dziewczyny. Zwłaszcza, że nie wiemy co ona o tym sądzi. Nie wiemy do końca jak było.
Oczywiście, że to przykra sytuacja. Trudno powiedzieć, czy da się coś jeszcze zrobić. Ale z podejściem "Nikt nigdy nie pokocha jej tak jak ja" zbyt wiele nie zdziałasz. Osobiście nie chciałabym wracać do kogoś o takim stosunku do mnie. Może za dużo od niej wymagałeś "wdzięczności" za to co robisz?
Chyba nie ma sensu tego ratować. Chyba, że razem się jakoś porozumiecie. Ale to tylko od Was zależy.

_________________
Obie rzeczy - zarówno to, przed czym uciekasz, jak i to, za czym wzdychasz - są w tobie.

— Anthony de Mello

petra21

User

ahh te życie..

Imię: Aleksandra

Wiek: 33

Do��czy�a: 09 Gru 2008

Sk�d: Sochaczew

Wys�any: 2009-03-15, 23:17

ojj.. nie rozumiem tej dziewczyny wogóle ..! ja bym się biła o takiego chłopaka.. ;]
a jeśli chodzi o rutyne to czemu tylko jedna strona ma się starać... w tej sytuacji ona mogła coś zmienić... ;p mogla zaproponowac fajny wyjazd czy cos innego, czemu to Ty musiales o wszystkim myslec.. nie rozumiem jej.. !

_________________
Jestem tylko pyłem..
Jestem tłem i przeraża mnie powietrze..
Oddech łapie mnie za rękaw,
Tak jak śmierć pożąda kata..

slow

Moderator

Wiek: 33

Do��czy�a: 15 Gru 2008

Sk�d: Barcelona

Wys�any: 2009-03-16, 00:21

=> wasze problemy.
Przenoszę.

_________________
Drugs&hugs.

Vitalna

Mega wymiatacz

Imię: Dziabaducha

Wiek: 32

Do��czy�a: 08 Sty 2009

Sk�d: Doncaster

Wys�any: 2009-03-16, 07:53

Dziewczyna źle postapiła... kurcze już tego sms mogła sobie odpuścić i powiedzieć Ci to odrazu w oczy...

i z tego co czytam nie wie co traci...
Też bym chciała tyle kwiatów dostawac co ona...

_________________
Proszę, przepraszam, kocham, nie kocham!

Odejdź, wracaj, dotykaj słowem!

Czasami słowo nie wystarczy, wiesz?
Czasami słowo nie wystarczy - wiem.

Amellie

Wymiatacz

engineer.

Wiek: 18

Do��czy�a: 28 Gru 2008

Sk�d: Praha

Wys�any: 2009-03-16, 11:55

a ja myślę, że sama bym tak postapiła, co za dużo to niezdrowo. kurcze, samym czytaniem aż sie Ciebie przestraszyłam, może dziewczyna nie jest zwolenniczką publicznego okazywania sobie uczuć? mówiłeś, że jak byliście sami w walentynki to powiedziała Ci że Cię kocha. mówisz o dotykaniu, a rozmawiałeś z nią dlaczego ona nie chce? pytałeś? czy stwierdziłeś, ze z powodu tego jak bardzo ją kochasz ona powinna Ci na to pozwolić? po przeczytaniu tego wszystkiego uważam że to Ty nie ona jest tym 'złym bohaterem'.

_________________
"Balansujcie dopóki się da, a gdy się już nie da, podpalcie świat!" Pan P(e)..

laven

Pogromca postów

Do��czy�a: 26 Lip 2008

Wys�any: 2009-03-16, 14:00

Ja jeszcze zwrócę uwagę.
To co chłopak mówi, to jego subiektywne odczucia. Nie daje to pełnego obrazu sytuacji.
Należy uwzględnić także dziewczynę.
Poza tym kwiaty, prezenty i niespodzianki w związku zbyt wiele nie znaczą. To bardzo miłe, ale nie zastąpi troski, zaufania czy zrozumienia.
Może dziewczyna pomyślała, że chcesz ją przekupić, by uprawiać z nią seks?

Tak łatwo wszystko chwytacie, ale nie zastanowicie się nad sytuacją. Czy ta dziewczyna nie ma uczuć?
I jeszcze podejście chłopaka. "Nikt jej nie pokocha tak jak ja", "robiłem wszystko dla niej, a ona nic". Podobnie mówią osoby w toksycznych związkach. Szczera miłość raczej nie patrzy na to ile daje i nie oczekuje podziękowań.

Nie musiałeś dziewczynie mówić tego wprost, ale często takie myślenie uzewnętrznia się czy to przez zachowanie, czy przez okrętne słowa. Ona mogła to odczuć. Dlatego wolała odejść. Bo nie czuła od Ciebie wsparcia i miłości, a wymagania i przymus odwdzięczenia. Gdzie ten ostatni, mógł przez nią zostać potraktowany, jako seks w ramach podziękowań. A ewidentnie dla niej to była delikatna strefa i nie ufała Ci na tyle, by móc Ci się oddać.

Nie obwiniajmy tylko dziewczyny! Zawsze wina leży po obu stronach.

_________________
Obie rzeczy - zarówno to, przed czym uciekasz, jak i to, za czym wzdychasz - są w tobie.

— Anthony de Mello

mandarin

User

Do��czy�: 15 Mar 2009

Wys�any: 2009-03-16, 16:46

Wspierałem ja jak tylko mogłem. Zawsze miała we mnie oparcie. Nigdy nie oczekiwałem żadnej wdzięczności, tym bardziej cielesnej. Ogromnie kochałem, więc robiłem to bezinteresownie. Wielokrotnie rozmawialiśmy o swoich potrzebach. Zawsze starałem się w miarę możliwości pomagać jej, dostarczać to czego jej brakuje. Nie liczyłem też na to, że musi mi się za to odwdzięczyć, ależ skąd! W związku trzeba sobie pomagać i w miarę swoich możliwości robiłem co mogłem by było jej lżej...

TamarKa

Stały User

<gAnJa>

Do��czy�a: 18 Lut 2009

Wys�any: 2009-03-16, 17:53

Przeczytałam do końca i zaniemówiłam nie wiem co powiedzieć .. :-o

_________________
Ja-Ja-Ja-Jaram się.! ^____^

siwulec125

User

siwy

Imię: sylwek

Wiek: 33

Do��czy�: 17 Lut 2009

Sk�d: Go³dap

Wys�any: 2009-03-18, 13:01

chłopie też zaniemówiłem...
nie wiem co powiedzieć wiec tak gdyby cię kochała tak samo bardzo jak ty ja to by cie nigdy nie potraktowała .byłem swiadkiem wielu takich sytuacji i wiem ze troche przesadziłes z zaangażowaniem .dziewczyna powinna dac wam troche odpoczynku a nie wprost w twarz powiedziec ze to koniec..:(
zle robisz ze nie pokazujesz tego ze jesteś przygnebiony.ona powinna to zobaczyc ze tesknisz,ze chcesz wrócić,ze dalej ci na niej zalezy(o ile zalezy).Nie powinienes kupowac wielkich kwiatów bo to nie jest najwazniejsze :).liczy sie gest.wiadomo ze dziewczyna sie ucieszy z kwiatów ale jesli zaczniesz jej dawac za czesto to bedzie dla niej to nuzace.ogólnie to twoja historia mnie złamała hehehe.zycze ci zeby ci sie udałao ja odzyskac :mrgreen:

agaciszon502

Mega wymiatacz

Wspomnienia...<3

Imię: Kasia

Do��czy�a: 20 Sty 2009

Wys�any: 2009-03-18, 15:05

Co za dużo to niezdrowo. Może brakowało jej przestrzeni, czasem potrzebowała chwili samotości? Ale to jej nie usprawiedliwia. To, co zrobiła i JAK to zrobiła jest strasznie chamskie. Szkoda mi ciebie, bo na pewno bardzo ją kochałeś (kochasz) i pewnie trudno jest ci być w jej towarzystwie... Ale niech dziewczyna żałuje. Potrzebujesz czasu by się otrząsnąć. To tak łatwo nie przejdzie. Grunt to żyć dalej... A tak w ogóle... Zazdrościłabym jej takiego chłopaka;) 3maj się!

_________________
W życiu wszytko ma swój zmierzch. Tylko noc kończy się świtem. ["Zmierzch"]

Młodzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com Strona G��wna » Młodzież » Wasze problemy » Historia pewnej miłości... Pomóżcie...

Ten temat jest zablokowany bez mo�liwo�ci zmiany post�w lub pisania odpowiedzi

Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com

Panel logowania

Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com