Proza własna Młodzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com

Młodzieżowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com Strona G��wna » Inne » Wasza twórczość » Proza własna

Wyniki ankiety

Twoja ocena

5 16% [ 1 ]
4 0% [ 0 ]
3 50% [ 3 ]
2 33% [ 2 ]
1 0% [ 0 ]

G�osowa�: 6

Wszystkich G�os�w: 6

Autor

Wiadomo��

Pamelson

Wymiatacz

Wójek ZuA porada

Imię: Paweł

Wiek: 33

Do��czy�: 02 Kwi 2010

Sk�d: Wroclove

Wys�any: 2010-07-25, 15:57 Proza własna

Zacznijmy od tego, że po napisaniu serii dennych i nic niewartych mikro opowiadań zebrałem się w sobie i postanowiłem zabrać się za pełnoprawną powieść. Wziąłem więc kilka czystych kartek, flaszkę absoluta i osiadłem na leśnej polance. Ku mojemu zdziwieniu udało mi się sklecić szkic fabularny i pierwszy rozdział. Panie i Panowie, oto przed Państwem "Najemnik Boży", rozdział pierwszy.

Zadzwonił telefon. Hank otworzył oczy. Leżał na kanapie. W telewizji leciały powtórki jakiegoś serialu. Sięgnął po telefon. Obejrzał się po pokoju. Panował w nim zaduch. Ciemność opierała się bladej poświacie przebijającej się przez szczeliny w żaluzjach. Popatrzył na wyświetlacz telefonu - "Numer Nieznany". - Przesunął wzrok na zegarek w górze ekraniku. - Czwarta, pięćdziesiąt-osiem – wymamrotał. Musiał zasnąć oglądając telewizje. Nacisną zieloną słuchawkę. Przysunął komórkę do ucha. – Kubicki - przedstawił się na wstępie. Nastała cisza. W głośniku było słychać głos przepity wódką. - Wiesz która godzina? - Hank wyraźnie nie był skory do rozmów o tej godzinie. - Niech ci będzie. Będę za dwadzieścia minut. - Wstał. Wsadził telefon do kieszeni. Przeciągną się leniwie i poszedł do łazienki. Wsadził głowę pod kran. Zagarną sterczące we wszystkie strony, brunatne włosy do tyłu. Zrzucił z siebie przepoconą koszulkę. Wypsikał się dezodorantem. Zmienił bieliznę. Wsunął na nogi zielone szorty. Narzucił hawajską koszulę. Wziął ze stolika kluczyki od samochodu. Zamknął za sobą drzwi. Korytarz był pusty. Wszedł do windy. Wybrał najniższe piętro. Patrzył jak cyferki nad drzwiami powoli odliczają do w dół. - Trzecie. Drugie. – windą zatrzęsło. Hank przerwał odliczać w myślach piętra. Nie lubił jeździć windą. Zawsze czuł się niepewnie w ciasnych pomieszczeniach. Winda zatrzymała się na parterze. Drzwi rozsunęły się. W korytarzu nikogo nie było. Kubicki wyjrzał z windy. Pusto. Ponownie nacisnął guzik z numerkiem -1. Winda zjechała do podziemnego parkingu. Hank udał się do swojego samochodu. Stał on jakieś dwieście metrów od windy. Idąc w jego stronę wymachiwał kluczykami zawieszonymi na palcu i pogwizdywał. Lampa nad nim zaczęła niepewnie migać. Szedł dalej. Nacisną na przycisk w breloczku. Alarm zapiszczał wesoło na widok właściciela. Już miał wsiadać kiedy usłyszał nadjeżdżający samochód. Wyprostował się i spojrzał w kierunku wjazdu na parking. Zza rogu wyjechał biały mercedes. Za kierownicą siedział młody mężczyzna mieszkający na piątym piętrze. Pomachał Hankowi, z uśmiechem na twarzy. - Pieprzone dziecko burżuazji – warknął Hank. Wsiadł do swojej Hondy Civic. Przekręcił kluczyk. Silnik zamruczał niczym mały kociak. Spokojnie ruszył ku wyjazdowi. Przy bramie dostrzegł czyjąś sylwetkę. Był to stróż. Siwy facet koło sześćdziesiątki. Pracował tu jeszcze zanim wprowadził się Hank. - Witam Pana, Panie Kubicki – zagadną pogodnie stróż, podnosząc szlaban – gdzie się Pan wybiera, tak z rana, w sobotę? - Wie Pan jak to w interesach. Pieniądz nie śpi - zaśmiał się Hank i wyjechał na ulicę. Ruch był niewielki. Słońce powoli wspinało się na dachy wieżowców. Co jakiś czas mijał go jakiś samochód lub autobus. W końcu kto normalny jeździ samochodem w sobotę o piątej rano. Po kilkunastu minutach dojechał pod hotel. Na wielkim neonowym szyldzie rozbłyskał napis: „Heaven”. Na podjeździe rzucił kluczyki parkingowemu. Wszedł do środka. Hol był opustoszały. Krzątało się po nim kilka osób. - Bar, czy kasyno – pomyślał. Wybrał kasyno. Przeszedł przez hol. Skręcił w prawo. W drzwiach zobaczył sporych rozmiarów łysego. Miał czarną, obcisłą koszulkę, przez którą odciskały się jego mięśnie. Na koszulce widniał biały napis: „Ochrona”. - Jest szef? – zapytał z uśmiechem Hank. £ysy wskazał palcem stolik na środku sali. Kubicki wszedł do owalnej Sali. Pod ścianą rozciągały się szeregi różnorakich maszyn. Po lewej stronie znajdował się bufet. Przeszedł obok stolika do ruletki. Trzy stoliki dalej ktoś właśnie trafił Black Jacka. Podszedł do stolika otoczonego grupką ludzi. Przy stoliku siedziało sześciu mężczyzn. Grali w texas hold’em. Na widok przybysza, gruby latynos w do połowy rozpiętej różowej koszuli i przeciwsłonecznych okularach uśmiechną się szeroko. - Hank! Mój kochany. Siadaj proszę. – Facet wskazał wolne miejsce przy stoliku. - Nie wziąłem portfela – powiedział siadając Hank. - Spokojnie, spokojnie – odpowiedział gruby po czym nakazał krupierowi wydać pięć tysięcy na swój rachunek. Hank przysunął do siebie żetony. Przeliczał je obserwując grę. W rozdaniu grali akurat jakiś azjata z wąsikiem i kowboj. Na stole leżała dziesiątka, dama i as. Kowboj podbił do pięciuset dolarów. Azjata przebił go do dwóch tysięcy na co ten spasował. - Jakie gramy ciemne Panowie? – spytał Hank bawiąc się żetonami. - Mała piątkę, duża dychę – odpowiedział facet z bródką siedzący po jego prawej stronie. Hank spojrzał na karty. Trójka karo i ósemka pik. Koleś w kapturze podbił do dwudziestu dolarów. Wszyscy spasowali. Hank zamówił kawę. - Do czego tak pilnie mnie potrzebowałeś? – spytał grubego latynosa. - Spokojnie, skończmy najpierw grać – mrugnął do niego odpowiadając. Hank dostał swoją kawę. Grali jeszcze trzy godziny.
- Więc tak – zaczął latynos – sprawa jest prosta jak paciorek. Masz załatwić Lucjana. - Przecież wiesz, że to niemożliwe – zdziwił się Hank. - Wiem, wiem, tak sobie żartuje - zaśmiał się gruby – trzeba ściągnąć do mnie jednego typka. - Czemu sam się nie pofatygujesz o wszechmocny? – zapytał złośliwie Hank. - A po co niby byś mi wtedy był? – zaśmiał się wszechmocny – I mówiłem ci przecież tyle razy, żebyć mówił do mnie Andrew. – Oboje siedzieli przy barze. Andrew upewnił się, że nikt nie patrzy. W jego rękach znikąd pojawiła się szara koperta. Wręczył ją Hankowi. – Tu masz wszystko co o nim wiemy. – A czy „wszystko” nie oznacza w twoim przypadku znanego położenia i ostatniego posiłku? – upewnił się najemnik. – Wiesz, że w dzisiejszych czasach już nie mam takiego powera jak kiedyś. Ludzie nie składają darów. A ciemna strona mocy uporczywie zasłania tego gościa. – Andrew był wyraźnie podłamany swoją słabnącą potęgą. Wziął solidny łyk wódki którą sączył ze szklanki. Hank dopił swojego drinka i wstał. – Jeśli nie masz dla mnie nic więcej będę już spadał – powiedział klepiąc latynosa po ramieniu. – Pewnie, ja tu jeszcze trochę posiedzę – uśmiechną się do szklanki i obrócił w stronę barmana. – Młody! Jeszcze raz to samo! –

Enjoy

_________________
http://TowarzyskieGranie.pl

margola

Pogromca postów

Wiek: 46

Do��czy�a: 27 Sty 2009

Wys�any: 2010-07-25, 17:18

Pamelson napisa�/a:

W drzwiach zobaczył sporych rozmiarów łysego.

Dziwne zdanie.

Pamelson napisa�/a:

Zrzucił z siebie przepoconą koszulkę. Wypsikał się dezodorantem. Zmienił bieliznę. Wsunął na nogi zielone szorty. Narzucił hawajską koszulę.

A na stopy założył różowe kapcie króliczki?

Pamelson napisa�/a:

Hank

Pamelson napisa�/a:

Andrew

Polskie imiona to są jakieś gorsze?

Jak dla mnie:
Po pierwsze wiem, że cała książka w tym temacie by mnie nie zainteresowała.
Po drugie rozumiem, że chciałeś dokładnie pokazać sytuację, ale ten pierwszy rozdział to są same szczegóły, mało istotne, a nudne. Lepiej było by dać nie wiem, jakieś przemyślenia, a nie opisywać każdy kolor koszulki czy to, że skręcił w prawo po lewej.
Po trzecie czasem w dziwnych miejscach stawiasz przecinki.

Na koniec dodam, że w sumie nawet naturalnie sie to czyta.

_________________
Wlecze za sobą morze niby zbrodnię ciemną. Cichy,
spogląda na mnie w rozpaczy. Mieszkam tutaj.

Pamelson

Wymiatacz

Wójek ZuA porada

Imię: Paweł

Wiek: 33

Do��czy�: 02 Kwi 2010

Sk�d: Wroclove

Wys�any: 2010-07-25, 18:04

margola napisa�/a:

Na koniec dodam, że w sumie nawet naturalnie sie to czyta.

Generalnie o to mi chodziło, nie miało tu być żadnych wydarzeń istotnych dla fabuły. Spokojne powolne zdarzenia, czasami lekko podniesione napięcie. Tak lubię :D

Co do imion to na początku Bóg miał mieć na imię po prostu Andrzej. Ale polskie imiona jakoś nie pasowały mi do świata.

_________________
http://TowarzyskieGranie.pl

kotek:*

Wymiatacz