Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Cześć, mam do was prośbę. Poniżej jest moje opowiadanie i jak byście mogli je przeczytać i szczerzę ocenić. To dla mnie ważne.
Ps. tekst nie jest skończony ponieważ jak by było tego więcej to na pewno by nikt nie przeczytał :)
TE STRASZNE DNI
Jest ciemno zimno. StojÄ™ gdzieÅ› w lesie, dokÅ‚adnie nie wiem gdzie. Czuje że ktoÅ›, albo coÅ› siÄ™ na mnie patrzy. Strach ogarnia mnie caÅ‚Ä…, bojÄ™ siÄ™ jak jeszcze nigdy. Nagle sÅ‚yszÄ™ kroki, sÄ… coraz bliżej, czuje na wÅ‚asnej skórze jego albo jej oddech. Teraz jestem pewna że to czÅ‚owiek, jednak bojÄ™ siÄ™ odwrócić i zobaczyć wiÄ™cej, chcÄ™ uciec, ale moje nogi sÄ… sparaliżowane strachem. Co siÄ™ dzieje? W koÅ„cu powoli siÄ™ obracam i nagle... okazuje siÄ™ że to moja mama. Przytula mnie do siebie i mówi że już wszystko dobrze, brzmi to jak sen jak straszny horror w Å›rodku nocy. Lecz to siÄ™ dzieje naprawdÄ™. StojÄ™ teraz z osobÄ…, która mnie urodziÅ‚a w Å›rodku lasu i przytulam siÄ™ do niej myÅ›lÄ…c że za niedÅ‚ugo bÄ™dÄ™ bezpieczna w domu z kocem na ramionach i herbatÄ… stojÄ…cÄ… na stole pokrytym czerwonÄ… serwetÄ… w kuchni. Ale tak chyba nie bÄ™dzie bo nagle coÅ› sÅ‚yszÄ™ jakieÅ› szmery, mama szybko mnie odpycha rozglÄ…da siÄ™ dokoÅ‚a w pewnym momencie zatrzymuje siÄ™ i czegoÅ› siÄ™ dopatruje. Chyba coÅ› zobaczyÅ‚a, bo zÅ‚apaÅ‚a mnie za rÄ™kÄ™ i pociÄ…gnęła za sobÄ…. Biegnie szybko, nie nadarzam za niÄ…. Tupot nóg, który sÅ‚yszÄ™ za nami dodaje mi mocy by szybciej biec, lecz w momencie kiedy już naprawdÄ™ mam najwiÄ™kszÄ… petardÄ™ w nogach mama zatrzymuje siÄ™. ZrobiÅ‚a to tak gwaÅ‚townie że upadÅ‚am w szeleszczÄ…ce liÅ›cie. W pucach czuje kucie, ostre powietrze rozrywa mnie od Å›rodka to jest straszne. Chce zapytać siÄ™ mamy co siÄ™ dzieje, o co chodzi, co ja robiÄ™ w Å›rodku nocy w lesie, lecz nie mogÄ™ kiedy otwieraÅ‚am usta od razu je zamykam. Chce wstać, ale nie mogÄ™ nogi po prostu nie chcÄ…. SiedzÄ™ chwile patrzÄ…c na mamÄ™- robiÅ‚a dość dziwne ruchy, ale po pewnym czasie upada. ChciaÅ‚am podczoÅ‚gać siÄ™ do niej i zobaczyć co siÄ™ staÅ‚o, ale nie mogÅ‚am, gÅ‚owa opadÅ‚a mi na miÄ™kki puch liÅ›ci, lecz nie mogÅ‚am zasnąć tak jak jest w różnych filmach czy książkach. Leże nic nie czujÄ…c, strasznie siÄ™ bojÄ™. W myÅ›lach mam zamÄ™t, nie wiem co siÄ™ dzieje. O co chodzi, dlaczego nagle w Å›rodku nocy znalazÅ‚am siÄ™ w lesie i tysiÄ…c podobnych pytaÅ„. Mam dość, chciaÅ‚a bym zasnąć i spać do czasu aż to wszystko minie, do czasu w którym bÄ™dÄ™ w ciepÅ‚ym, maÅ‚ym, przytulnym domu. ChciaÅ‚a bym, ale nie mogÄ™. Nie wiem ile leżę na ziemi, ale wiem że ktoÅ› jest niedaleko, chcÄ™ krzyknąć: „Halo jest tu ktoÅ›? Pomocy” ale kiedy otwieram usta i próbujÄ™ wydobyć gÅ‚os okazuje siÄ™ że nic nie sÅ‚ychać, nie sÅ‚ychać mojego woÅ‚ania, moich słów, które tak potrzebuje. Mama dalej leży, nie rusza siÄ™, mam chęć sprawdzić czy oddycha, żyje lecz nie mogÄ™. W koÅ„cu zasypiam . I Å›ni mi siÄ™ że jestem u cioci której nie lubiÄ™. Rano kiedy siÄ™ budzÄ™ jestem w jakimÅ› pomieszczeniu, którego nigdy w życiu nie widziaÅ‚am. Jestem tu sama i próbujÄ™ sobie przypomnieć co siÄ™ wczoraj wydarzyÅ‚o, gdzie byÅ‚am, co... nagle mi siÄ™ przypomina mama, przecież w ubiegÅ‚y dzieÅ„ w lesie, upadÅ‚a i nie ruszaÅ‚a siÄ™ co siÄ™ z niÄ… dzieje. Wstaje, ale trochÄ™ z oporem, bo nogi dalej mam zdrÄ™twiaÅ‚e. PodchodzÄ™ do drzwi, dotykam klamki jednakże bojÄ™ siÄ™ na niÄ… nacisnąć, a co jak za drzwiami ujrzÄ™ coÅ› nie bezpiecznego? Po chwili jednak otwieram drzwi i widzÄ™ stół, brudny, zakurzony stół, a na nim dwie kartki. PodchodzÄ™ by wziąć je i przeczytać. Natomiast to byÅ‚ bÅ‚Ä…d, straszny bÅ‚Ä…d ponieważ wolaÅ‚a bym nie wiedzieć tego co byÅ‚o tam napisane.

Nie jest źle.
Nie lubię tego typu opowiadać - pisanych w narracji pierwszoosobowej.
Bardziej ciekawszego i mrocznego nastroju dodałyby tu opisy.
Zauważyłam tu też kilka powtórzeń,

dziwnie to brzmi, mogłaś zastąpić to słowami jakiś, czyjś, lub nawet kogoś.
Brakuje mi strasznie opisów.

Czekam jednak na dalszą część.

_________________
Jesteś i zawsze będziesz częścią mojego życia. ;*

K.

Mogła byś jaśniej z tymi opisami, bo nie za bardzo rozumiem. =)
Dzięki za radę.

jak dla mnie zbyt chaotycznie. i dużo błędów.

Chaotyczne i jakieś takie.. niedojrzałe

chodzi mi o to, że mogłabyś dodać więcej opisów lasu, tego pomieszczenia, który opisywałaś, nie opisywać tylko emocje bohaterki, ale ważny jest też świat przedstawiony.

_________________
Jesteś i zawsze będziesz częścią mojego życia. ;*

K.

Zbyt proste, bez szału. Ale ćwicz. Zgadzam się z poprzedniczką. Więcej opisów, nie tylko emocje bohatera.

Ach te straszne dni gdy muszę (w sumie nie muszę) czytać te wypociny wyssane z odbytu nie domytego po niedyspozycji pokarmowej. Jeżeli już coś wstawiasz do oceny to postaraj się aby miało to przysłowiowe ręce i nogi, bo tu ma jedynie penisa, nie domytego na domiar złego(to przenośnia rzecz jasna), który odpycha i sprawia, że nikt nie będzie czytać jak ty to nazywasz Straszne dni, bo się wystraszy dziecko. Ogarnij się, rozumiesz ogarnij. Bo ja już mam dosyć czytania tych kolejnych marnych wypocin, których autorzy zapatruja się w siebie jak pusta kur... w lustrze na wystawie w Dobromisze przy dworcu PKP w Oświęcimiu.

Brak opisów, brak akapitów ułatwiających czytanie, szczerze - emocji też brak. Ogólnie, brak wszystkiego z wyjątkiem błędów.
Pora zabrać się do pracy...