Autor
Wiadomo¶æ
Wys³any: 2010-04-30, 21:10 wiersz
przyszedł do mnie człowiek z urną wyborczą na głowie patrzył na mnie czarnym otworem i krwisto-białymi przekłamanymi oczami powiedział ma pan być normalny popatrzyłem na niego jak pył na pył i odpowiedziałem z przekonaniem nie
Wys³any: 2010-04-30, 21:11
bomba.
meow
Wys³any: 2010-04-30, 21:39
Pt. "Wyszedłem ponad ramę, stereotypy i przekonania"
Ja
Rama Stereotypy Przekonania
Wys³any: 2010-04-30, 22:18
sprooboj w innej dziedzinie ;d
[ Dodano: 2010-04-30, 22:18 ]
sry za szczerosc ;d
Nie bierz życia zbyt poważnie, bo całkiem z ciebie ujdzie...
Katarzyna
Wys³any: 2010-05-01, 21:54
Nie obrażaj tego gatunku.
jak Cie odnaleźć, gdy nie wiem gdzie szukać
Wys³any: 2010-05-01, 22:46
Wys³any: 2010-05-01, 22:49
Wys³any: 2010-05-01, 22:50
By Wikipedia.
Już nie wspomnę o braku jakiejkolwiek wartości artystycznej.
jak Cie odnaleźć, gdy nie wiem gdzie szukać
Wys³any: 2010-05-01, 22:55
Wys³any: 2010-05-01, 22:56
Mam pomysł. Zapoczątkuj nowy nurt w poezji.
To będą fraszki białe
Wys³any: 2010-05-01, 22:57
Wys³any: 2010-05-01, 23:02
Bard_Zerald napisa³/a:
Mam pomysł. Zapoczątkuj nowy nurt w poezji.
To będą fraszki białe
Bardziu.
chesterus napisa³/a:
A wiersze Mirona Białoszewskiego są wierszami, czy już nie?
Nieistotne jak to nazwiesz. Twoja twórczość nie ma żadnego wyrazu. Jeśli to twórczością nazwać można. Może spróbuj czegoś innego?
jak Cie odnaleźć, gdy nie wiem gdzie szukać
Wys³any: 2010-05-04, 16:34
Ale niestety chyba jest ona zrozumiała tylko dla autora.
Wiersz to nie jest. Nie wiem w sumie co to jest.
Wys³any: 2010-05-05, 18:40
i szukał roboty bo miewał ciągoty by życie zakończyć już swe
wnet przyszedł czas wojny i mógł być spokojny bo armia nie chciała go już
tak bardzo się żalił ż chatę swą spalił do gardła przyciągnął se nóż
lecz poznał dziewczyne ponętną celiną i zrazu zakochał się w niej
celina kochała krzycha całowała już nikt mu nie mówił że gej
raz dostał z kopyta krzychu łachmyta i nie mógł za bardzo wstać już
celina płakała i krzycha żegnała bo śmierć się zbliżała tuż tuż
lecz krzychu wyzdrowiał na polu harował a cela zdradzała go w mig
krzych był załamany i chodził wciąż pijany na drodze przejechał go dźwig
a dzieci nie mieli bo mieć też nie chcieli nasz krzychu to impotent był
i cela się śmiała i wieś już wiedziała w swej hańbie nasz krzychu wciąż żył
pomimo wszystkiego już miał dosyć tego i z celą połaczył go ślub
choć cela zdradzała to wciąż go kochała i kochać go miała po grób
gdy już wiek starości poniszczył mu kości nasz krzychu prostatę też miał
się musiał pogodzić że nie mógł już chodzić pod siebie już często też srał
i przyszła śmierć jego gdzieś lipca 3-go gdy dychać on ledwie już mógł
miał zwidy na ścianie że gdzieś na polanie do nieba go chce przyjąć Bóg
na koniec piosenki i krzycha udręki cóż z celą mogło stać się
i zbankrutowała i rolę sprzedała swe życie skończyła na dnie
Wys³any: 2010-05-05, 21:23
RSTRZELEC12 napisa³/a:
Opowiem o krzychu co w czasach przepychu był biedny jak kościelna mysz
i szukał roboty bo miewał ciągoty by życie zakończyć już swe
wnet przyszedł czas wojny i mógł być spokojny bo armia nie chciała go już
tak bardzo się żalił ż chatę swą spalił do gardła przyciągnął se nóż
lecz poznał dziewczyne ponętną celiną i zrazu zakochał się w niej
celina kochała krzycha całowała już nikt mu nie mówił że gej
raz dostał z kopyta krzychu łachmyta i nie mógł za bardzo wstać już
celina płakała i krzycha żegnała bo śmierć się zbliżała tuż tuż
lecz krzychu wyzdrowiał na polu harował a cela zdradzała go w mig
krzych był załamany i chodził wciąż pijany na drodze przejechał go dźwig
a dzieci nie mieli bo mieć też nie chcieli nasz krzychu to impotent był
i cela się śmiała i wieś już wiedziała w swej hańbie nasz krzychu wciąż żył
pomimo wszystkiego już miał dosyć tego i z celą połaczył go ślub
choć cela zdradzała to wciąż go kochała i kochać go miała po grób
gdy już wiek starości poniszczył mu kości nasz krzychu prostatę też miał
się musiał pogodzić że nie mógł już chodzić pod siebie już często też srał
i przyszła śmierć jego gdzieś lipca 3-go gdy dychać on ledwie już mógł
miał zwidy na ścianie że gdzieś na polanie do nieba go chce przyjąć Bóg
na koniec piosenki i krzycha udręki cóż z celą mogło stać się
i zbankrutowała i rolę sprzedała swe życie skończyła na dnie
w takich chwilach zaluje ze moj znak zodiaku to strzelec..
"(...)Godny jest przecież, bym go dzisiaj chwalił
I wielbił pieśnią za to, że przez chwilę
Istniał zmierzch, ranek i ziemia, i morze,
By Luthien mogła wśród nich się pojawić (...)"
J.R.R. Tolkien