Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Cytat:

Kiedy 2 maja 1945 roku padła stolica hitlerowskiej Rzeszy, na spalonym Reichstagu załopotała czerwona flaga radziecka, a obok - na osławionej kolumnie "Siegessäule" - biało-czerwona flaga Polski. Taki był bilans przeszło 5,5-letniej krwawej wojny naszego narodu z hitlerowskim najeźdźcą, któremu Polska, jako pierwsze w Europie państwo, stawiła czoło. Przez cały okres II wojny światowej naród nasz prowadził nieubłaganą walkę z okupantem. Westerplatte, Mokra, Mława, Wizna, Bzura, obrona Warszawy, Modlina i Helu, wreszcie Kock - to symbole bohaterskiej walki żołnierza polskiego w kampanii 1939 roku. Napadnięta przez hitlerowskie Niemcy Polska stawiała opór agresji dłużej niż jakiekolwiek państwo Europy zachodniej, choć przewaga wroga była olbrzymia, zarówno w liczebności wojsk, jak i w wyposażeniu w sprzęt bojowy i techniczny. Mimo przegranej kampanii naród nasz nie skapitulował i kontynuował walkę wszędzie tam, gdzie było to możliwe. Polscy lotnicy startowali do walki z baz francuskich i brytyjskich, zyskali sławę w powietrznej bitwie o Anglię. Walczyli potem w Afryce i nad Atlantykiem, bombardowali hitlerowską Rzeszę, dokonywali lotów nad okupowany kraj. Piękną kartę historii naszych zmagań z najeźdźcą zapisało też ludowe lotnictwo w lotach bojowych nad Polską i w operacji berlińskiej. W końcowej fazie wojny polskie lotnictwo na Zachodzie i Wschodzie liczyło ogółem ponad 550 samolotów bojowych.Od pierwszego do ostatniego dnia wojny walczyła nieprzerwanie polska marynarka wojenna uczestnicząca w około 2 tys. akcji bojowych. Oddziały lądowe polskich sił zbrojnych walczyły w kampanii francuskiej 1940 roku, w Norwegii, Afryce, we Włoszech. Szlak bojowy I Dywizji Pancernej prowadził przez Francję, Belgię, Holandię i Niemcy. Pierwsza Samodzielna Brygada Spadochronowa wzięła udział w słynnej akcji pod Arnhem. W 1943 roku w Sielcach nad Oką powstał zalążek Ludowego Wojska Polskiego - I Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, która wkrótce potem przekształciła się w Korpus, a nastepnie w Armię. Ludowe Wojsko Polskie przeszło swój chrzestbojowy pod Lenino, walczyło następnie na przyczółku warecko-manguszewkim, o Warszawę, na Wale Pomorskim, zdobyło Kołobrzeg, uczestniczyło w operacji berlińskiej, zyskując sławę w czasie forsowania Odry i Nysy. ¯ołnierz polski bił się na wszystkich frontach II wojny światowej, polski ruch oporu w okupowanym kraju należał do największych w Europie. O rozmiarach naszej wojny partyzanckiej może świadczyć fakt, że latem 1944 na ziemiach polskich walczyło łącznie około 150 tys. uzbrojonych partyzantów AL, AK, BCh. W maju 1945 roku Ludowe Wojsko Polskie liczyło już 400 tys. żołnierzy, z czego przeszło połowa uczestniczyła w bojach na najważniejszym berlińskim kierunku strategicznym, w bojach które miały decydujące znaczenie dla rozgromienia hitleryzmu. W tym samym czasie polskie siły zbrojne na Zachodzie liczyły 195 tys. żołnierzy, z czego podad 90 tys. znajdowało się bezpośrednio na froncie. Ogółem nasz naród dysponował ponad półmilionową, nowocześnie uzbrojoną armią. Byliśmy narodem, który zdołał odrodzić w toku wojny swą siłę zbrojną i mimo przegranej wrześniowej bitwy i straszliwej ludobójczej okupacji wniósł do decydującej rozprawy z faszyzmem poważny wkład. Biało-czerwona flaga na pruskiej kolumnie zwycięstwa, w sercu Berlina, była nie tylko symbolem zwycięstwa nad najeźdźcą, ale i symbolem realnego wkładu narodu polskiego, jego regularnych sił zbrojnych i ruchu oporu w ponad 5-letnią walkę, zakończoną historycznym berlińskim zwycięstwem. O tych wszystkich faktach trzeba mówić, trzeba przypominać, aby nigdy nie zaginęła pamięć o wielkości naszego czynu zbrojnego, o bohaterstwie, ofiarności i poświęceniu Polaków walczących o najwyższe wartości, jakimi są wolność i niepodległość Ojczyzny.