MĹ‚odzieĹĽowe Forum Dyskusyjne e-Mlodzi.com Strona Główna » SzkoĹ‚a » Gimnazjum » Prace domowe » Zadanie z jÄ™zyka polskiego
Autor
Wiadomo¶ć
Wysłany: 2010-05-09, 13:34 Zadanie z jÄ™zyka polskiego
Muszę napisać na temat: O czym myśli Polska w XXI wieku?
a kompletnie nie wiem jak się za to zabrać...
z gĂłry wielkie dzieki za pomoc :*
a kompletnie nie wiem jak się za to zabrać...
z gĂłry wielkie dzieki za pomoc :*
Ostatnio zmieniony przez Ankaa852 2010-05-09, 13:57, w cało¶ci zmieniany 1 raz
Wysłany: 2010-05-09, 13:39
Polska to nie człowiek, nie myśli
[ Dodano: 2010-05-09, 13:40 ]
zła nazwa :P
[ Dodano: 2010-05-09, 13:40 ]
zła nazwa :P
_________________
"Raise your swords up high!
See the black birds fly!
Let them hear your rage!
Show no fear!
ATAAAAAAAAACK!" - Amon Amarth
http://www.formspring.me/Frozy1919
"Raise your swords up high!
See the black birds fly!
Let them hear your rage!
Show no fear!
ATAAAAAAAAACK!" - Amon Amarth
http://www.formspring.me/Frozy1919
Wysłany: 2010-05-09, 13:47
o seksie pieniadzach i wladzy ;]
_________________
Nie bierz życia zbyt poważnie, bo całkiem z ciebie ujdzie...
Katarzyna
Nie bierz życia zbyt poważnie, bo całkiem z ciebie ujdzie...
Katarzyna
Wysłany: 2010-05-09, 13:48
Ankaa852, proszę,byś zmieniła nazwę tematu na bardziej precyzyjną,inaczej zostanie on usunięty.
_________________
Drugs&hugs.
Drugs&hugs.
Wysłany: 2010-05-09, 13:54
o hajsie jointach i dupach!
_________________
_______________
Człowiek e, to wyścig szczurów,
do szklanych domĂłw, z szarych murĂłw,
jak twój guru to PeeLeN, ty przegrasz wyścig ten..
_______________
Człowiek e, to wyścig szczurów,
do szklanych domĂłw, z szarych murĂłw,
jak twój guru to PeeLeN, ty przegrasz wyścig ten..
Wysłany: 2010-05-09, 14:14
O mnóstwie rzeczy: o polityce, o Kościele, o patologiach, o biznesie, o małżeństwie, o pracy, studiach.
_________________
Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia, które uprzytamnia nagle własną nicość w rosnącym przeraźliwie ogromie wszechświata.
Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia, które uprzytamnia nagle własną nicość w rosnącym przeraźliwie ogromie wszechświata.