Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Zgadzam sie z toba. I tez wiem po sobie ze to sciema ze czas leczy rany ale fajnie powspominac te slodkie chwile i te gorsze Takie zycie czasami w naszych milostkach nie jest fajnie

Czas zabliźni jakąś ranę, ale może się zdarzy, że będzie się tą traume przeżywać raz na jakiś czas. Będzie się o bolesnych sprawach pamiętać, ale już nie będzie to tak bolesne jak dawniej.

Oczywiście, czas leczy rany. Gdy jesteśmy chorzy, potrzebujemy lekarstwa. Gdy np. nieszczęśliwa miłość wyrządza nam owe rany, możemy nazwać ją choroba- chorobą duszy. A kiedy jesteśmy chorzy zazwyczaj zażywamy leki. Jednak czy one nas wyleczą? Czy ludzie chorzy na nieuleczalną chorobę, odzyskają zdrowie po garści tabletek? Te leki tylko utrzymują ich przy życiu. I tak samo jest z lekarstwem- czasem. Leczyć może, ale nie zawsze wyleczy.

Czasami miłość jest lekarstwem na ból

Dobrze powiedziane. Z czasem takie osoby bliskie, które nie dosyć, że nas zraniły, to jeszcze się z nimi rozstaliśmy (chociażby na odległość bądź kiepski kontakt, praktycznie zerowy) stają się nam neutralne, obojętne.
A czy leczy rany? Na pewien sposób tak. Potrafimy przebaczyć, ale nigdy nie zapomnieć... Cały sęk w tym.

_________________
Nie wiem jaki jestem, ale cierpiÄ™, gdy mnie deformujÄ…... Wbrew wszystkiemu chcÄ™ być sobÄ…. — Witold Gombrowicz

Czasy nigdy nie leczy, to znaczy zależy o co chodzi oczywiście. Bo jeśli o ranę jakaś np. ktoś się dziabnie nożem, to czas mu pomoże zagoić ranę + jakieś coś farmakologiczne. Jeśli chodzi o te rany głębokie, rany w psychice człowiek, to moim skromny zdaniem czas gówno daje. Niby leczy, ale człowiek po prostu przyzwyczaja się do tego, a nie czas go leczyć. Staje się to codziennością, nie zwracamy na to uwagi, ale jeśli jakiś czynnik pojawi się w zasięgu wzroku, wraca to, i atakuje znów psychikę ludzką.
W miłości ? hm czy leczy, tam bardziej leczy to nowa osoba, którą się pozna, która na nowo spowoduje, że w brzuchu będą motylki srylki i tym podobne.
Czyli reasumując, czas leczy rany fizyczne (oczywiście, nikomu nogi nie przywróci czy ręki albo głowy), ale nie leczy tych psychicznych, która są zakorzenione w głowie.

btw. pamiętam jak byłem mały i zawsze mi mówiono "do wesela synku się zagoi", a ja zawsze na to "przecież nie będę brał wesela nigdy"

Myślę, że czas nie tyle co leczy rany, tylko przyzwyczaja do bólu. W miłości myślę podobnie jak Mizantrop, że nowo poznana osoba pozwala nam zapomnieć o tym złym co nam się przytrafiło.
Myślę, że gdy mamy u boku tą drugą osobę, czujemy jej wsparcie, to łatwiej znosimy wszystkie przeciwności losu.

Tak,czas leczy rany.Nie zawsze do końca,bo ślad pozostaje,ale leczy.
I nawet jeśli nie zapomnimy o danym wydarzeniu,osobie to na pewno będziemy patrzeć na całą sytuacje z innej perspektywy,oswoimy się z nią,lub też zostanie to przyćmione innymi wydarzeniami,doznaniami-będziemy mieli większe porównanie.

Moim zdaniem czas jest w stanie wyleczyć tylko niektóre rany. Takie, które jesteśmy w stanie zrozumieć i zaakceptować. Lecz są takie rany, które czas potrafi jedynie zabliźnić. Takie, po których zawsze zostanie jakaś 'szrama' w naszej psychice. Dla mnie jest to oczywiste... Jeśli dla kogoś nie, to zapewne nie ma w tym temacie doświadczenia (czego zazdroszczę i trzymam kciuki za jak najdłuższe utrzymanie takiego staniu).

według mnie, zależy jaka ta rana jest...
Zalezy co było przyczyną, jaki był skutek i na ile udało nam się ową ranę "zaleczyć" w początkowym stadium jej rozrastania się...
Uważam, że czas może ranę "opatrzyć" ale nigdy, za żadne skarby nie może jej wyleczyć. :)

Tych psychicznych ran czas nigdy nie uleczy.
Przyzwyczajamy się do życia np. po stracie bliskiej osoby, jednak zawsze będziemy mieć ją w sercu, tęsknić.. mimo, że ten ból i tęsknota nie będą takie jak na początku. Tego nie da się tak po prostu wymazać.

Według mnie częściowo tak ale nigdy do końca, zawsze pozostaje ból i złe wspomnienia, tak jest moim przypadku, nigdy nie da się wymazać zwłaszcza silnych i ważnych przeżyć i wspomnień ze swojego życia

Czy czas goi rany?
Sama nie wiem. Nie do końca. Po prostu upływa czas i o tym zapominamy. Kolejny natłok problemów, nowych obowiązków i nie mamy już czasu, aby o tym myśleć. Ale czasami to przychodzi - tamten dzień, tamto wydarzenie i jestem bezsilna.

Czas leczy rany ale nie do końca. Zazwyczaj tylko przyzwyczaja do bólu.

Nie zgodzę się z Tobą ani trochę, o niektórych sprawach nie da się zapomnieć

_________________
www.sokolnictwo.pl
www.koo.free.ngo.pl
www.pustulka.pl
"W zarannej topieli drapieżny ptak wzbił się do lotu wysoko, wysoko"
"Będziesz jak ptak który szybując w otchłań ufnie wierzy,że jego czas wiecznie trwa"