Autor
Wiadomo¶æ
Wys³any: 2009-07-27, 14:36
Tak... ¯ycie to cud.
Wys³any: 2009-10-05, 16:26
Jeżeli twoja głowa jest dla ciebie przyczyną grzechu, obetnij ją sobie i wyrzuć, bowiem lepiej wejść bezgłowym do królestwa Niebieskiego niż z głową tkwić wśród ognia piekielnego.
Wys³any: 2009-10-05, 16:32
_______________
Człowiek e, to wyścig szczurów,
do szklanych domów, z szarych murów,
jak twój guru to PeeLeN, ty przegrasz wyścig ten..
Wys³any: 2009-10-05, 16:47 Re: ¯ycie to cud?
KoJaK napisa³/a:
Mimo wszystko ciesze się że żyje ale po co żyjemy skoro i tak kiedyś umrzemy...No trudno trzeba żyć jak by jutra miało nie być. Was też coś dziwi?
żyjemy dla przedłużenia gatunku, takie prymitywne zboczenie.
Wys³any: 2009-10-05, 16:58
Jeżeli życie to cud, to ktoś ma na prawdę dobre poczucie humoru.
[..]
My blackened soul's lit by your fuel
Implode your moral
And drains your pride
Too late for debate or run and hide
Time to take your life tolls the bell
To your hell I'd like to welcome you
Wys³any: 2009-10-05, 17:10
i staram się cieszyć każdą chwilą, bo nie wiadomo, jak długo będzie mi dane przeżywać podobne.
a trudności? no cóż:P bez nich nie było by tych lepszych momentów, nieprawdaż?
meow
Wys³any: 2009-10-05, 17:26
Chaos napisa³/a:
Umieramy bo nasz organizm jest jaki jest.
BÅ‚Ä…d! Umieramy, bo wszystko kiedyÅ› umiera, a raczej przechodzi w coÅ› innego. W przyrodzie nic nie ginie.
I nie ma, że "Nasz organizm taki jest.." wszystko takie jest, no chyba że zaraz wypadnie jakis maniak od wieczności Boga.
Chaos napisa³/a:
Jeżeli życie to cud, to ktoś ma na prawdę dobre poczucie humoru.
Tak, ty istoto skrzywdzona przez zła matkę bo zrobiła ci kanapkę z serem zamiast z szynką.
¯ycie jest cudem, wystarczy poznać chociażby powierzchownie proces powstawania nowego organizmu. To jest cud.
Wys³any: 2009-10-05, 17:31
" CzaÂsem czÅ‚owiek sÄ…dzi, że ujÂrzaÅ‚ już dno studÂni ludzkiej gÅ‚upoÂty, ale spoÂtyka koÂgoÅ›, dziÄ™ki koÂmu doÂwiaduje siÄ™, że ta studÂnia nie ma jedÂnak dna. "
Wys³any: 2009-10-05, 18:40
Szekle napisa³/a:
Chaos napisał/a:
Umieramy bo nasz organizm jest jaki jest.
BÅ‚Ä…d! Umieramy, bo wszystko kiedyÅ› umiera, a raczej przechodzi w coÅ› innego.
masło maślane.
tak mamy organizm zaprojektowany, że po pewnym czasie nie jest w stanie funkcjonować i umiera... inaczej tego nie można określić przecież.
meow
Wys³any: 2009-10-05, 20:27
A teraz strzel sobie w serce i powiedz czy, że nie umieramy przez nasz organizm.
[..]
My blackened soul's lit by your fuel
Implode your moral
And drains your pride
Too late for debate or run and hide
Time to take your life tolls the bell
To your hell I'd like to welcome you
Wys³any: 2009-10-05, 21:02
Chaos napisa³/a:
Szekle, ;*
A teraz strzel sobie w serce i powiedz czy, że nie umieramy przez nasz organizm.
eeee... Nie
No bo kim ty jesteś jeśli nie swoim organizmem, czyli w skrócie umierasz przez siebie.
No chyba że jesteś super wierzący i umierasz przez swoje ciało... aj aj stój przecież nie umierasz skoro jesteś wierzący. umiera twoje ciało, ale ty żyjesz nadal.
destrukcyjna napisa³/a:
tak mamy organizm zaprojektowany, że po pewnym czasie nie jest w stanie funkcjonować i umiera... inaczej tego nie można określić przecież.
Aj tam "zaprojektowany organizm". Wszyscy się starzeją,a nie zaprogramowany organizm, zaprogramowany to on nie jest na życie wieczne, ale to standard w przyrodzie.
Wys³any: 2009-10-05, 21:04
meow
Wys³any: 2009-10-05, 21:05
destrukcyjna napisa³/a:
Szekle, próbujesz mądrościami rzucać, a tylko coraz bardziej się gmatwasz.
Nie mądrościami po prostu "zaprogramowany organizm" brzmi brzydko. Poczułam się jak zabawki w sklepie Wokulskiego
Wys³any: 2009-10-05, 21:15
Nie próbuj się oszukać. Organizm wciąż zostanie tylko pojemnikiem.
[..]
My blackened soul's lit by your fuel
Implode your moral
And drains your pride
Too late for debate or run and hide
Time to take your life tolls the bell
To your hell I'd like to welcome you
Wys³any: 2009-10-05, 21:18
Chaos napisa³/a:
"[..]some things you just can't change."
Nie próbuj się oszukać. Organizm wciąż zostanie tylko pojemnikiem.
Pojemnikiem? tak tak słyszałam o magicznych paru gramach, ale czy to właśnie jestem ja?
Ja tam poczuwam się doc całej siebie od stóp do czubka głowy.