Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Bardzo ciężko jest jakoś tak.. przelać myśli na klawiaturę.
Jestem dziwna , raz pełna życia , raz czysta śmierć.

Zacytuję opisy większości dzieci na nk:

"TrZeBa mNIe PoZnAć ABY ocEnIaÆ"

Jestem inna
Nie jestem śliczna ani piękna.
Jestem sobÄ…

Może zaczne od wyglądu : nie podobam się sobie mam trądzik ale juz do niego przywyklem wkoncu mam go juz 4 lata... Tyle z wygladu reszta?
Hmm niesmialy i mam niskÄ… samoocene zalamuje siÄ™ Å‚atwo itd...
jestem do bani.

No to ok, i tak malo osób wytrwa aby to przeczytać:

A, tak sobie od charakterku zacznÄ™:
Jeszcze parę lat temu spokojnie napisałabym w wadach: naiwna, coś się we mnie jednak zminiło. Dojrzałam? Wydaje mi się, że moje myśli i cele zmieniły kierunek. Staram się być sobą, dopasować do tego świata, rozpychać się w nim łokciami.

Jednocześnie jestem chyba wrażliwa. Nie lubię pisać i mówić o swoich zaletach tylko dlatego, że mogę spotkać osobą taką jak ja, która lubi wszystko analizować i krytykować ludzi. Jednocześnie wszelkie smutki i żale przeżywam obsesyjnie i w obsesyjnej samotności.
Mało wylewna, pesymistka, spokojna i patrząca na siebie przez raczej czarne okulary.
\

WyglÄ…d:
Już się przyzwyczaiłam. Przyzwyczaiłam się do swoich 1.74 a w porywach 5. Do swoich kompleksów. Potrafię dostrzec w sobie wady i zalety. Nie jestem idealna, a moje mankamenty zawsze stoją wyżej od tego co powinnam eksponować (co działa pewnie na moją samoocenę).
Podoba mi się moja szczupłość, talia, płaski brzuch, długie nogi, włosy.
Nie lubię patrzeć w lustro...

Ciekawy temat nie ma co
Wygląd: podoba mi się moja cera, włosy, oczy. To zalety Co do wad hm... rzadko sie uśmiecham więc wyglądam na wiecznie cierpiącą, mam kilka zbędnych kilogramów których próbuje się pozbyć (jak na razie skutecznie ), a tak poza tym to chyba nie jestem taka zła , ogólnie wciąż nad sobą pracuję.
Charakter: Tu ogólnie sfera która trudno mi opisać... Bo sama tak naprawdę nie wiem jaka jestem, na pewno potrafię słuchać, znajomi i przyjaciele przychodzą do mnie po rady, wzbudzam zaufanie, jestem czasem nieśmiałą a czasem robię się bardzo śmiała... Często płaczę, uważam że jestem tolerancyjna, czasem łatwowierna, naiwna... Ale to chyba sie powoli zmienia... A poza tym jestem leniwa, często egoistyczna, melancholijna, nie lubię konfliktów, na atak odpowiadam ironią. Czy siebie lubię? Nie wiem...

jestem brzydki, nie mam żadnych zainteresowań, lubię kłamać, nieznośny itd....... Ogólnie rzecz mówiąc: mało interesujący ze mnie typ....

Hmm... No więc:

Wygląd: Nie wyglądam, jak jakiś heros, nie mam też przetłuszczonej cery i ogromnych pryszczy na twarzy. Sylwetka taka, też przeciętna. No, może oprócz tego, iż jako 14-latek mam 1,86 m wzrostu...
Charakter: Hmm... W miarę tolerancyjny, (nie zawsze) miły, (też nie zawsze...) uprzejmy, rzadko pomocny; realista, samotnik (dobrze czuję się też w MA£EJ grupie znanych mi osób) nigdy się nie dołuję, nie przejmuję się opinią innych, idę swoją drogą, gdy coś mi się nie podoba, potrafię powiedzieć to na głos, nie zważając na konsekwencje, na jakieś wyzywania reaguję ironią zawstydzając atakującego ;D, nie lubię mówić o sobie, ani o niczym co jest związane ze mną.

To tyle

O gez, sama nie wiem. ;x Część mojej wypowiedzi zabrzmi pewnie zarozumiale, ale nie jest to zamierzone - ciężko mi oceniać samą siebie, a uważam że mam i wady i zalety, niestety wymienianie własnych zalet często bywa odbierane jako samouwielbienie, zarozumialstwo etc. oO

Więc uważam, że jestem inteligentna. Ostatnio sporo osób mi to powiedziało, i nie ukrywam, że podbudowało to moją samoocenę xd Lubię żartować. Jestem dość spontaniczna, ale nie jestem tego do końca pewna - raz myślę nad tym, co mam zrobić, a innym razem po prostu idę na żywioł. Jestem szczera, co czesto przysparza mi kłopotów. Nie staram się nikomu lizać tyłka, jeśli ktoś mi nie pasuje, nie podobają mi się jego cechy, to go odrzucam. Może nie koniecznie mówią 'spie.dalaj', ale po prostu unikam kontaktów, albo mówię wprost, że nie mam ochoty na rozmowę.
Jestem odważna. Nie mam problemów z publicznymi wystąpieniami, z załatwianiem czegoś, z głośną rozmową z nauczycielem - czesto bywa, że się w czymś nie zgadzam, a zatem podejmuję dyskusję, co powoduje, że cała klasa patrzy się na mnie jak na kosmitkę('jak ona mogła?!'). Nie przebieram w słowach, czego często żałuję. ;p

Wygląd? Sama nie wiem. Mam ładną sylwetkę, ale niczym się nie wyróżniam. Ot, szczupła dziewczyna, całkiem ładne nogi(całkiem je lubię [;) ¦redniego wzrostu - 167 cm. Ciemna blondynka. Apropo włosów, to napewno wyróżniam się ich kolorem, długością, grubością i myślę, że to mój największy atut. ^^ Twarz? Chyba dość przeciętna. Nie wiem, całe życie ja oglądam, więc nie potrafię ocenić. [:

No to tak:

Jestem osobą dosyć inteligentną, jednak umysł mam bardziej humanistyczny, niż ścisły. Jestem też osobą zdecydowaną i asertywną, czyli potrafię się sprzeciwiać w sytuacjach, które tego wymagają. Jestem osobą szczerą i często bezpośrednią - mówię pewne rzeczy wprost, nie owijając w bawełnę. Przykłądowo, jeśli spodoba mi się jakaś dziewczyna to zagaduję. Pomocny też raczej jestem, ale nie lubię dawać ściągać na przerwach, bo komuś się nie chciało zrobić, jeśli ktoś z moich znajomych chce, abym wytłumaczył to chętnie to robię. Jestem raczej optymistą.
Co do wad, to wydaje mi się, że większość leży w wyglądzie zewnętrznym. O tych wewnętrznych wadach nie potrafię mówić.