Forum m�odzie�owe e-Mlodzi.com

Od wielu lat zastanawiałem się, o co w tym wszystkim chodzi. Chciałem zrozumieć, jakie są zasady tej gry (życia). Jako osoba dociekliwa, chciałem dojść do sedna egzystencji (śmiesznie to brzmi, ale taka jest prawda) i zrobić z niej fundament, na którym zbudowałbym całe moje życie.

£amałem sobie głowę najbardziej absurdalnymi teoriami, wychodząc z założenia, aby nie wierzyć (ale też nie odrzucać) w nic czego sam nie zrozumiałem, a następnie zweryfikowałem (potwierdziłem lub odrzuciłem). Nie chciałem się opierać na cudzych opiniach i przemyśleniach, ponieważ nie miałem pewności, że spełniałby one moje kryteria rzetelności.

W moich poszukiwaniach zatoczyłem koło i doszedłem do banałów, o których czytałem w dzieciństwie i które wydawały mi się wydumane i abstrakcyjne. Morał z moich wieloletnich poszukiwań sensu życia, naznaczonych cierpieniem i wielokrotnymi zawodami (na wielu płaszczyznach) jest następujący:

Nie warto szukać sensu życia. Powinniśmy po prostu żyć, zmagać się z codziennością i gromadzić doświadczenia. Szukanie sensu życia i szukanie jakiegoś punktu zaczepienia (jakieś "kotwicy") nie ma sensu, bo świat i życie się zmienia... i to akurat pozostanie niezmienne :)

Wierzę (albo raczej jeszcze uczę się w to wierzyć), że:

Nie jestem moim ciałem,
nie jestem moim mózgiem,
nie jestem moimi myślami
i nie jestem moimi emocjami.

Moje komórki, moje neurony i
moje myśli żyją własnym życiem,
a ja to wszystko obserwuję.

Czyli wszystko to co przeanalizowałeś jest dla ciebie absurdalne. Ja mam jedno pytanie... Jak zapatrujesz się na Biblię? Czy dla ciebie wiara w to jak ona określa sens naszego życia też jest nie do przyjęcia?

Myślę, że w Biblii jest mnóstwo mądrości i polecam jej analizą, ale w oderwaniu od współczesnego Kościoła.

Ponadto myślę, że tysiące lat temu ówcześni filozofowie zrozumieli o co chodzi, a religie są sposobem na uwiecznienie i przekazywanie tej wiedzy dalszym pokoleniom. Religia to tylko nośnik wiedzy i zarazem sposób na zapamiętanie (i wyćwiczenie) pewnych koncepcji.

_________________
Najlepsze dewizy życiowe

A czy filozofii nie można przekazywać dalej? Religia (takie np. chrześcijaństwo) wzięło całą masę z pogańskiej filozofii. Różnica między religią, a filozofią jest taka, że w imię filozofii ludzie się nie zabijają, stoik nie krzyczy na cynika, że jeśli nie przyjmie jego poglądów, to płonąć żywcem będzie w piekle przez całą wieczność. Religia to skansen jaskiniowców, którzy sądzili, że krwawa ofiara jest dobra na wszystko.

Ale czy my się w jakimś punkcie nie zgadzamy?:)

_________________
Najlepsze dewizy życiowe

Cóż, owszem. Uważam, że religia nie jest w żaden sposób dobrym pośrednikiem do utrwalania filozofii. Jest czynnikiem destruktywnym dla filozofii.

A jaka jest Twoim zdaniem różnica pomiędzy filozofią, a religią? Czy tylko to, że (teoretycznie) w religię się wierzy bezkrytycznie, a filozofia ulega zmianom?

Przede wszystkim fakt, że filozofia to nie jest system wierzeń. Nie masz w niej modlitw, rytuałów, bogów, niewidzialnych istotek, które kierują Twoim życiem itd. Filozofia zajmuje się badaniem rzeczywistości, a przynajmniej takie były pierwotne jej założenia. Filozofia zadaje pytania i stara się znaleźć na nie odpowiedzi. Mamy np. filozofię religii, filozofię medycyny, filozofię natury, filozofię nauki, filozofię społeczną itd, tzn. filozofia jest dziedziną zajmującą się zagadnieniem "czym jest X i dlaczego pojmujemy X, tak jak pojmujemy".

Religia z kolei to system wierzeń, oddający cześć nigdy nie udowodnionym bytom, które rzekomo wpływają na ludzkie losy. Religia jest systemem światopoglądowym, który stara się odpowiadać na pytania natury etycznej i naukowej - kim jesteśmy, skąd pochodzimy, jak powstał świat, czym jest dobro i zło, jaki jest nasz sens, itd.. Religia to jedno wielkie błędne założenie wynikające z niewiedzy, od którego pochodzi cała masa kolejnych błędnych założeń na temat rzeczywistości. Jest to wynikiem tego, że religia, w przeciwieństwie do nauki, nie zajmuje się badaniem rzeczywistości, lecz wydawaniem autorytatywnych opinii na jej temat.

¦wietnie te różnice tłumaczy pewien żartobliwy przykład:
Filozofia jest jak szukanie w ciemnym pomieszczeniu czarnego kota.
Metafizyka jest jak szukanie w ciemnym pomieszczeniu czarnego kota, którego tam nie ma.
Teologia jest jak szukanie w ciemnym pomieszczeniu czarnego kota, którego tam nie ma i krzyczenie "znalazłem!"
Nauka jest jak szukanie w ciemnym pomieszczeniu czarnego kota, przy użyciu latarki.

[quote="Marki"]Tak jak w temacie. W co wierzycie? [quote]
Oj, w wiele rzeczy. Ale chodzi Ci pewnie o religię - jestem rodzimowiercą słowiańskim, w skrócie to wierzę w bogów naszych przodków, choć to duże uproszczenie - rodzimowierstwo to nie tylko bogowie.


Nie mam pojęcia jak odpowiedzieć na to pytanie... Jest taka tutejsza, swojska, daje mi to, czego nie dała mi poprzednia, przede wszystkim jest moja.

Cytat:

Dlaczego wierzycie?

Bo mam pewność że ,,coś" tam ,,na górze" jest. Bo to wiara moich przodków, z tej ziemi, a nie z pustyni. Bo uważam ją za słuszną, bo pasuje do moich poglądów, a moje poglądy do niej, bo wydaje mi się bardzo prawdopodobna (jak inne religie naturalne).

Wierzę, że istnieje Bóg chrześcijański, ale nie chcę być mu posłuszny, tym bardziej ludziom, tym bardziej Szatanowi. Czytam Biblię, słucham(nie w sensie automatycznego zgadzania) się Kościoła, ale we własnym sumieniu rozsądzam. Nie chcę być po prostu czyimś niewolnikiem, jest dla mnie obrzydliwością, że człowiek może być komuś posłuszny. Płaszczenie się, kajanie, bycie roszczeniowym i pozbawianie się godności, dumy i szacunku wobec innych... taki nie jestem.

Jestem Katolikiem (po rodzicach)

Ja podobnie. Poza tym dla mnie niemożliwym jest, żeby tego wszystkiego wkoło nie stworzył jakiś wyższy byt.

Skąd pewność, że byt ten jest tożsamy z Bogiem opisanym przez ¯ydów?

_________________
"Polskie życie polityczne nie może być dżunglą afrykańską, w której buszuje kilkunastu hultai klasowych. Wasz faszyzm albo zginie w Polsce, rozbije głowę o demokrację, albo Polska zapłonie wojną domową." - Ignacy Daszyński

Wierzę w Jah(Jahwe) i w boskość Haile Silassie I. Zaczęło się od muzyki reggae, pierwsze hasła(Jah, Rastafari), zacząłem potem dużo o tym czytać. Poprostu stwierdziłem że to wszystko prawda. Moja wiara jest silna:-)

Jestem chrześcijaninem (protestantą). Wierzę głównie z powodu własnego wyboru, ale też trochę po rodzicach, tyle że oni są bardziej za kościołem katolickim :)