Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Ryczę za każdym razem gdy go widzę. I to chyba film, który najbardziej rozkłada mnie na łopatki.

Na innych też często same z oczu płyną łzy, za wrażliwa jestem;x.

_________________
"Nadal wierzę w marzenia z dzieciństwa.
W niewysłane listy, że nadejdą...
Wierzę, że pijąc wódkę za błędy nigdy nie powiem "żałuję" i wciąż nowe popełniać będę...
W numery telefonów, które w słuchawkach nigdy nie zamilkną..."

'Szkoła uczuć' , 'Armagedon' , 'Pamiętnik' , 'Titanic', 'PS. kocham Cię' to filmy na których płaczę ZAWSZE, nie ważne, czy oglądam go pierwszy raz, piąty, czy pięćdziesiąty :)
Jest też wiele, wiele innych filmów, na których strasznie ryczę, ale nie chcę mi się już wymieniać :) Ostatnio płakałam, jak oglądałam na kanale E! program o byłej dziewczynie Playboya bo facet jej się oświadczył. To chyba była lekka przesada, ale samo jakoś tak poszło... :)

Filmy romantyczne? Eee... nigdy nie płaczę.
Musiałyby być jakieś mega-smutne, poruszające pewne problemy... wtedy się wzruszam.
Na romantycznych nigdy (;

Na romansach raczej nie. Chyba, że mam mega zły dzień i nie umiem się opanować. Natomiast oglądając filmy poruszające, dramaty to zdarza mi się. Nawet bardzo często.

zależy, ale rzadko płaczę ;d

Ja czasami płaczę, gdy jakaś scena wzbudza we mnie empatię i zaczynam rozumieć, co bohater może odczuwać w danej sytuacji. Na szczęście większość filmów romantycznych to durne, przesłodzone komedyjki, które kwituję wybuchami śmiechu więc nie muszę nosić przy sobie chusteczek ;P

Hm, chyba najbardziej, tak prosto z serca, płakałam przy finałowej piosence filmu animowanego "5 centymetrów na sekundę (Byousoku 5cm)". Film opowiada o dziewczynie i chłopaku, którzy zbliżyli się do siebie w liceum, a potem ich drogi się rozeszły. ¯adnych górnolotnych obietnic, czy wyznań tam nie ma, ot, prosta historia.
Jednak ten film jest magiczny, pięknie narysowane krajobrazy i prostota komunikują się z widzem bezpośrednio na płaszczyźnie emocji. Finałem wszystkiego są idealnie dobrane słowa popularnej naście lat temu w Japonii piosenki "One more chance, one more time", która stanowi puentę.
Przesłanie filmu trafia w sam środek serca - zawsze będziesz miał sentyment do swojej pierwszej/dawnej miłości. Cokolwiek się z Tobą stanie nigdy jej nie zapomnisz, a jej ślady będziesz dostrzegać wszędzie. Parafrazując refren piosenki "gdziekolwiek jestem zawsze poszukuję Twego śladu, naprzeciw domu, na ulicy za oknem, nawet wtedy, gdy wiem, że Cię tam nie będzie".

Ugh, rozpisałam się. Przepraszam ^^"

Ja nie potrafie plakac na filmach, i to nie przez to ze jestem jakas malo romantyczna czy cos bo mysle ze jest wrecz odwrotnie :) Po prostu za bardzo chyba zawsze oddzielam fikcje od prawdy, nie umiem plakac nad czyms co wiek ze jest nieprawdziwe... No ale jesli mialabym wybrac film ktory najbardziej mnie wzruszyl to byl to "Labirynt Fauna", zakonczenie... ta kolysanka zawsze rozklada mnie na lopatki.

Mam tak samo. LubiÄ™ filmy romantyczne, ale chyba tak jak Ty za bardzo oddzielam fikcje od prawdy. (;

Az sie nawet czasami dziwnie czuje, ogladajac film z kumpelami lub rodzina, wszyscy w kolo placza a ja hmmm... :) no ale coz zrobic.

Płaczę ale to zależy od filmu...
Najbardziej to sie popłakałam na filmie 'Keith' nie dość że na filmie to i po filmie się płakało dosyć długo....

tak naprawdę to raz popłakałam się na Titanicu bo wpadło mi coś do oka później tusz wywołał u mnie reakcję alergiczną i płakałam jak bóbr... to było w 2 gim :P i w ogóle to musiałam tu założyć konto żeby dostać 5 z technologii informacyjnej :P ale teraz tak patrze i podoba mi się tu :D będę tu częściej zaglądać i pisać :D:D

to co wybaczycie mi ?

Kiedyś mi się w głowie nie mieściło jak to można płakać z powodu głupiego filmu. Teraz płaczę nawet oglądając Harry'ego Pottera. Jeśli trafi sie film romantyczny, w którym dojrzę jakieś przesłanie, jakiś większy sens i prawdę, która może przydać sie w życiu (a ja bardzo łatwo w filmach i książkach takie prawdy odnajduję) to rozpłaczę się na pewno.

Jeśli film jest wzruszający, zwłaszcza kiedy ma nieszczęśliwe zakończenie - płaczę. Dostrzegam w nim odniesienie do rzeczywistości.

Ale na romantycznych, coraz rzadziej. Jestem jak bakterię - im więcej podają mi leków, tym bardziej się na nie uodparniam.

ja płacze i się tego nie wstydze ;p

Nigdy nie płakałam i nie płaczę.