Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Również dopisuję się do pasjonatów jeździectwa. ;>
Ale co tu tak zamilkło? Mróz powyganiał Was z siodeł?

Raczej wszechobecna gruda.

_________________
Drugs&hugs.

Lubię konie, ale jeździłam tylko raz na nich.
To znaczy, kiedy jeszcze byłam młoda, to mnie babcia sadzała na konia, ale tylko na nim siedziałam.
Potem podziwiałam z daleka, kiedy jakiegoś widziałam, dotykałam i przytulałam, to było na tyle, trochę się ich bałam. "Och konik".
Dopiero niedawno, kiedy miałam okazję sobie naprawdę na nich pojeździć, to było coś niesamowitego. Wciąż robi mi się ciepło na duszy, kiedy o nich pomyślę, to był Cios, tak się ten koń nazywał.
Niezwykle piękne.
I jeszcze, kiedy się można było nimi zająć, wyczesać, to też sprawiało mi radość.
Może kiedyś kupię konia, choć na razie to jest niewykonalne, nie mam gdzie go trzymać, nie mam kiedy się nim zająć. Nie mam pieniędzy.
Ale jak będę miała to nazwę go Brzask.

U mnie na szczęściu trochę śniegu, więc teoretycznie coś tam da się porzeźbić. Jednak przy takiej szarudze to ani ja, ani kobyła nie mamy ochoty wychodzić z boksu. Jeżeli jutro będzie znośna pogoda, to się wybierzemy na spacer. Pierwszy tydzień po powrocie z ferii do szkoły mnie wykończył. -.-

£aciatka?

Też mam pod opieką £aciatą kobyłę.

Mimo wszystko najchętniej bym zrezygnowała już z tego. Wbrew pozorom z czasem przychodzi więcej minusów niż plusów.

Zgadza się. ;> Prawdę mówiąc, to nigdy nie podobały mi się srokacze, ale Cielęcia nie zamieniłabym nawet na najpiękniejszego karusa.

slow kryzys jeździecki? Mam nadzieję, że chwilowy.

Po tych wszystkich latach musiał przyjść.

Jak przyszedł, to i pójdzie. ;> Długo jeździsz?
Mnie kryzysy dopadają średnio co półtora roku i wtedy mam ochotę wszystko rzucić i zainteresować się zbieraniem znaczków. ;> Po czym jadę do lasu i stwierdzam, że ja to !@#$% kocham!

Wystarczająco długo.
Niestety przekłada się to już u mnie na wydajność i kolan i kręgosłupa. Także obniżoną cierpliwość do znerwicowanych koni, które najczęściej jeżdżę. Do warunków pogodowych także, więc przerwa chyba będzie mile widziana.

Chyba wiosnę mamy. Przynajmniej częściowo. Jeszce rano szaro, buro i ponuro, sporo śniegu, ale już około południa pojawiło się piękne słońce i śnieg dosłownie ginął w oczach. Sezon jeździecki czas zacząć na dobre. Mam nadzieję. ;>
Dzisiejsze grube CielÄ™:


I Mały Brzydal z idiotycznie podciętą grzywką.


Jak u Was? Czuć już wiosnę? :>

Jeźdźcy żyją? To ja zaaktualizuję zdjęcia, trochę tego będzie :)
A więc Stentor D, aka Donald rasy KWPN Koń bardzo dobrego znajomego mojego przyszłego teścia, przyjechał z Niemiec na początku roku. Tam chodził konkursy do 130cm. 14-latek, świetny koń, klasowy wręcz. Wybitny rodowód. Można powiedzieć profesor, widać to było po pierwszym miesiącu pracy z nim. Od maja/czerwca wzięłam go pod swoje 'skrzydła' i przygotowałam do sprzedaży. Sprzedaliśmy go we wrześniu, dostałam prawie 10%, ale tęsknię strasznie :( Kochany misiek, przywiązałam się do niego.
Zdjęcia raczej z początku naszej współpracy ¯ałuję, że nie mam lepszych :(





Mico, koń koleżanki, która poprosiła mnie żebym go poskakała do zdjęć Konio pierwszy raz takie przeszkody skakał, a ja pierwszy raz na nim siedziałam, ale jakoś się dogadaliśmy :) Konio jest na sprzedaż.




No i oczywiście mój Eterek :)





I filmiki. Odpowiednio Donald na lonży, potem z jazdy-Mico skoki-Eter skoki ¯ałuję, że mam tylko taki kiepski filmik tego Donalda :(

http://www.youtube.com/watch?v=DR0_etXgHuI
http://www.youtube.com/watch?v=9dUFAz6pFZA
http://www.youtube.com/watch?v=rUdfNJhYrlk
http://www.youtube.com/watch?v=nQn22uwMPGU

Ufff, no to tyle :)

Ja również dołączam do grona pasjonatów koni :) ogólnie jeżdżę od 5 lat z przerwami a bez większych przerw to od 2 lat. Nie wiem jak u was zaczeła się przygoda z końmi ale ja miałem coś takiego, że na początku byłem oprowadzany na koniu i lubiłem konie, potem koń poniósł moją starszą siostrę oraz nasłuchałem się historii od wujka jak to koń kopnął,ugryzł itp. i zacząłem się bać koni. A 2 lata temu pojechałem na 2 tyg. do Pani która z końmi od małego i ona mnie przełamała i obecnie gdy ktoś do mnie przyjedzie(razem z rodzicami prowadzę gospodarstwo agroturystyczne) to uczę jeździć a jak ktoś umie jeździć to jeżdżę z nim w teren :D

Jeździłam konno trzy lata, nadal darzę sympatią te zwierzęta, ale po wypadku (podejrzewano u mnie wstrząśnienie mózgu) do jeździectwa nie wróciłam. I nie wiem czy to do końca była moja własna decyzja czy naciski ze strony rodziców "sama widzisz jaki to niebezpieczny sport!". Chciałabym w przyszłości wrócić do tego sportu, nie w takim wymiarze jak kiedyś, po kilka godzin tygodniowo, ale raz na jakiś czas godzinkę sobie pojeździć.