Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

swEeTbOyMuah napisa³/a:

Jaką dusze? Człowiek ma jakieś tam pole magnetyczne czy coś i przebadali to i to nic nie ma wspólnego z duchowością czy jak to mówisz duszą.

lola napisa³/a:

MłodyDuchem napisał: nie udowodnisz tego tak samo jak miłości, wiary, nadziei

Panic napisa³/a:

jak tak, to wyślij mi proszę :)

Cytat:

Laureat Nagrody Nobla o istnieniu nieśmiertelnej duszy

Jeden z najwiÄ™kszych w Å›wiecie autorytetów w zakresie badaÅ„ ludzkiego mózgu, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny (1963), australijski neurofizjolog John Carew Eccles (1903 – 1997), w oparciu o wyniki swoich naukowych dociekaÅ„ doszedÅ‚ do wniosku, że każdy czÅ‚owiek ma nieÅ›miertelnÄ… duszÄ™.

John Eccles, opierając się na wynikach swoich wieloletnich naukowych obserwacji i analiz, stwierdza, że materia nie jest w stanie wytwarzać zjawisk psychicznych i nie ma przechodzenia energii fizycznej w psychiczną. Tym samym tylko duchowa rzeczywistość może wytwarzać zjawiska psychiczne. Australijski noblista uświadamia nam, że z naukowego punktu widzenia trzeba jednoznacznie odrzucić twierdzenie materialistów, że ludzka świadomość jest produktem materii. Dla J. Ecclesa stało się oczywiste, że umysł człowieka, jego osobowe ja, istnieje jako duchowy wymiar człowieczeństwa i jest nieśmiertelną duszą. Ten wybitny naukowiec podkreśla, że współczesna nauka przekazuje nam orędzie pokory w obliczu cudu życia i wspaniałości ludzkiej osoby. Prawdziwymi cechami człowieczeństwa są nie tylko inteligencja i mózg, ale przede wszystkim kreatywność i zdolność wyobraźni. Eccles pisze o dwóch pewnikach, a są nimi: niepowtarzalność osoby ludzkiej w jej cielesności i w duchowym istnieniu nieśmiertelnej duszy.

BazujÄ…c na wynikach swoich badaÅ„, profesor Eccles zdecydowanie odrzuca materialistycznÄ… teoriÄ™ umysÅ‚u, wedÅ‚ug której mózg jest rozumiany jako superskomplikowany komputer, w którym kora mózgowa generuje wszystkie myÅ›li i uczucia. OkreÅ›la tÄ™ teoriÄ™ jako „zubożaÅ‚Ä… i pustÄ…”, ponieważ posÅ‚uguje siÄ™ ona niejasnymi ogólnikami, a przede wszystkim nie jest zdolna uzasadnić cudu i tajemnicy istnienia niepowtarzalnoÅ›ci ludzkiego ja wraz z jego duchowymi wartoÅ›ciami: kreatywnoÅ›ciÄ… i zdolnoÅ›ciÄ… wyobraźni (How the Self Controls Its Brain, ss. 33, 176). „Skoro materialistyczna koncepcja – pisze Eccles – nie jest w stanie wyjaÅ›nić i uzasadnić doÅ›wiadczenia naszej niepowtarzalnoÅ›ci, jestem zmuszony przyjąć nadprzyrodzone stworzenie niepowtarzalnego, duchowego, osobowego »ja«, czyli duszy. WyjaÅ›niajÄ…c w terminach teologicznych: każda Dusza jest nowym Bożym stworzeniem wszczepionym w ludzki zarodek” (Evolution of the Brain, Creation of the Self, s. 237).

Profesor J. Eccles stworzył nową, genialną teorię funkcjonowania ludzkiego umysłu, znaną jako dualistyczny interakcjonizm (dualist-interactionism).
Jej autor wyjaÅ›nia: „Stwierdzam, że tajemnica czÅ‚owieka jest niewiarygodnie pomniejszona przez naukowy redukcjonizm z jego roszczeniem »obiecujÄ…cego materializmu«, który miaÅ‚by wytÅ‚umaczyć istnienie caÅ‚ego duchowego Å›wiata w kategoriach wzorców aktywnoÅ›ci neuronów. Tego rodzaju wiara powinna być traktowana jako przesÄ…d. Musimy uznać, że jesteÅ›my istotami duchowymi z duszami istniejÄ…cymi w duchowym Å›wiecie i równoczeÅ›nie istotami materialnymi z ciaÅ‚ami istniejÄ…cymi w materialnym Å›wiecie” (Evolution of the Brain…, s. 241). Twierdzenie materialistów, że myÅ›lenie jest wynikiem materialnych procesów, Eccles odrzuca jako przesÄ…d, który nie ma nic wspólnego z ustaleniami nauki: „Im bardziej naukowe badania odkrywajÄ… prawdÄ™ o pracy ludzkiego mózgu, tym jaÅ›niej możemy rozróżnić jego funkcjonowanie i myÅ›lenie – i w tym kontekÅ›cie widać, jak wspaniaÅ‚e jest zjawisko myÅ›lenia. Przekonanie, że myÅ›lenie jest efektem materialnych procesów, jest po prostu przesÄ…dem utrzymywanym przez dogmatycznych materialistów. Ma ono cechy mesjaÅ„skiego proroctwa z obietnicÄ… przyszÅ‚oÅ›ci uwolnionej od wszelkich problemów – coÅ› w rodzaju nirwany dla naszych pechowych nastÄ™pców. Materialistyczni krytycy argumentujÄ…, że nieprzekraczalne trudnoÅ›ci sprawia hipoteza, iż niematerialne umysÅ‚owe wydarzenia mogÄ… oddziaÅ‚ywać na materialnÄ… strukturÄ™ neutronów. Takie oddziaÅ‚ywanie jest rzekomo niezgodne z zachowaniem praw fizyki, a w szczególnoÅ›ci z pierwszym prawem termodynamiki. Ta obiekcja z pewnoÅ›ciÄ… mogÅ‚a być podtrzymywana przez dziewiÄ™tnastowiecznych fizyków, neurologów i filozofów, ideologicznie zwiÄ…zanych z dziewiÄ™tnastowiecznÄ… fizykÄ…, która nie jest Å›wiadoma rewolucji dokonanej przez fizykÄ™ kwantowÄ… w dwudziestym wieku” (A unitary hypothesis of mind-brain interaction in the cerebral cortex (1990); art. opublikowany w Proceedings of the Royal Society B 240, ss. 433-451).

Wieloletnie naukowe badania ludzkiego mózgu doprowadziÅ‚y Johna Ecclesa do stwierdzenia, że wszyscy mamy osobowe ja – czyli niematerialny umysÅ‚, który dziaÅ‚a poprzez materialny mózg. Tak wiÄ™c oprócz Å›wiata fizycznego w czÅ‚owieku istnieje umysÅ‚owy – czyli duchowy – Å›wiat i obie te rzeczywistoÅ›ci wzajemnie oddziaÅ‚ujÄ… na siebie (por. How the Self Controls Its Brain, s. 38). Profesor Eccles podkreÅ›la zdumiewajÄ…cy fakt, że samoÅ›wiadomość osobowego ja u każdego czÅ‚owieka trwa niezmiennie przez caÅ‚e jego życie, „a ten fakt musimy uznać za cud” (tamże, s. 139).

Tak J. Eccles pisze o nieÅ›miertelnoÅ›ci ludzkiej duszy, czyli o istnieniu osobowego ja po Å›mierci ciaÅ‚a każdego czÅ‚owieka: „WierzÄ™, że moje istnienie jest fundamentalnÄ… tajemnicÄ…, która przekracza każdÄ… biologicznÄ… ocenÄ™ rozwoju mojego ciaÅ‚a (również mózgu) z jego genetycznym dziedzictwem i ewolucyjnym pochodzeniem. ByÅ‚oby nierozsÄ…dnym wierzyć, że ten wspaniaÅ‚y dar Å›wiadomego istnienia nie ma dalszej przyszÅ‚oÅ›ci oraz możliwoÅ›ci egzystencji w innej niewyobrażalnej rzeczywistoÅ›ci” (Facing Reality: Philosophical Adventures by a Brain Scientist, Heidelberg Science Library 1970, s. 83). W innym miejscu australijski badacz wyjaÅ›nia: „Możemy patrzeć na Å›mierć ciaÅ‚a i mózgu jako na rozpad naszego dualistycznego istnienia. Mamy nadziejÄ™, że uwolniona dusza znajdzie nowÄ… przyszÅ‚ość o gÅ‚Ä™bszym znaczeniu i bardziej zachwycajÄ…cych doÅ›wiadczeniach w jakiejÅ› odnowionej ucieleÅ›nionej egzystencji zgodnie z tradycyjnym chrzeÅ›cijaÅ„skim nauczaniem” (Evolution of the Brain…, s. 242); „Nasze zaistnienie jest tak samo tajemnicze jak nasza Å›mierć. Czyż nie możemy mieć nadziei dlatego, że nasza ignorancja o naszym pochodzeniu jest taka sama jak o naszym przeznaczeniu? Czy nasze życie nie może być przeżywane jako wyzwanie i wspaniaÅ‚a przygoda, której ostateczne znaczenie jest jeszcze do odkrycia?” (Facing Reality: Philosophical Adventures by a Brain Scientist (1970), s. 95).

Niech to Å›wiadectwo o istnieniu nieÅ›miertelnej ludzkiej duszy jednego z najwiÄ™kszych na Å›wiecie znawców ludzkiego mózgu, laureata Nagrody Nobla prof. Johna Ecclesa, zmobilizuje nas do wiÄ™kszej troski o swojÄ… duszÄ™, czyli o wÅ‚asne życie duchowe – o czystość serca, wolność od wszelkiego zÅ‚a, o życie wieczne. Ma siÄ™ to dokonywać przez pogÅ‚Ä™bianie osobistej relacji z Chrystusem w codziennej modlitwie oraz w sakramentach pokuty i Eucharystii. PamiÄ™tajmy stale o sÅ‚owach Pana Jezusa: „Cóż bowiem za ko­rzyść odniesie czÅ‚owiek, choćby caÅ‚y Å›wiat zyskaÅ‚, a na swej duszy szkodÄ™ poniósÅ‚? Albo co da czÅ‚owiek w zamian za swojÄ… duszÄ™?” (Mt 16, 26).