Forum m³odzie¿owe e-Mlodzi.com

Przed śmiercią rodziców miałam z nimi dobry kontakt. Teraz z rodzinami zastępczymi nie umiem się dogadać co pewnie jest spowodowane częstymi zmianami ich

Dość słabo - prawie nie rozmawiam z rodzicami, ojciec jest ciągle za granicą. Ogólnie bardzo słabo - można powiedzieć że nie są za bardzo moimi rodzicami

Parę miesięcy temu miałam na prawdę super kontakty z rodzicami, na wszystko mi pozwalali, a potem po pewnej sprawie zupełnie przestali mi ufać i ciągle mnie o coś podejrzewają. Teraz już może mniej, chociaż nie wiem czy to na tym polega, bo może po prostu najzwyczajniej mama już sobie dała spokój z próbą zmienienia mnie. Tata zawsze na wszystko mi pozwalał itd. raczej luźny z niego osobnik, a mama to istna pani domu, surowa i w ogóle, ale generalnie nie jest źle.

Odkąd się wyprowadziłam, rodzice mają już nieco mniej do gadania, choć nadal bardzo liczę się z ich zdaniem. Staram się jeździć do nich jak tylko mam dzień wolny, dzwonię, często pytam o poradę. Uważam, że mamy dobry kontakt. Cieszę się, że szanują moje decyzje. Gdy byłam młodsza, darzyli mnie olbrzymim kredytem zaufania i wydaje mi się, że ich nie zawiodłam co do tego.

Z rodzicami mam dobry kontakt, ale spośród obu to z ojcem wyśmienity. Nawet moi koledzy go lubią.

Z moja mamą mam bardzo dobre relacje, choć ostatnio częściej się kłócimy ale mimo to wiem że moge jej zaufać . Kiedy mam jakis problem, mam 100%-ową pewność że ona mi pomoże . Z moim tatą też nie mam złych kontaktów tyle tylko że ojciec jest 11 lat za granica i widuje sie z nim moze dwa razy w roku .

Z mamą mam kontakt świetny, to takie relacje bardziej partnerskie, od dawna nie stara się mnie wychowywać. Jeszcze dwa lata temu traktowała mnie trochę jak głupią nastolatkę, chociaż nigdy nie sprawiałam większych problemów. Teraz kiedy mówię, że jadę tam i tam, nie pyta po co i z kim, tylko na jak długo. Ufa mi i to jest chyba podstawą naszych dobrych relacji. Wiem, że jak wyjadę na studia nie będzie jej łatwo, zawsze byłyśmy we dwie, jeździłyśmy razem na wycieczki, do kina, na zakupy. Mi też będzie jakoś dziwnie.
Z tatą kontakt ogranicza się do telefonów co jakiś czas, najpierw krótkie relacje z tego co tam u mnie, ostatnio głównie na temat matury, wyników matury, studiów. A potem niezręczna cisza, prowokująco milczę nawet gdy mam coś do powiedzenia, w końcu to on dzwoni, w sumie nawet nie wiem po co, niech się stara. Potem zawsze mówi, że zadzwoni danego dnia, ale nigdy tego dnia nie dzwoni. Standard. Gdy widzę, że dzwoni, uśmiecham się ironicznie i wzdycham. Chciałby mieć ze mną dobry kontakt, ale nie umie dotrzymywać słowa. Gdyby naprawdę chciał to by pewnie umiał, nie wiem, w sumie to mnie mało obchodzi. Jest jak jest. A we mnie nie ma złości.

Jak wypadają kontakty z rodzicami? Raczej marnie. Zawsze słyszę -za mało, -za słabo. Swoją cierpliwość mam ale ile można wyrzymać? Od dłuższego czasu nasze kontakty ograniczają sie do kilku słów dziennie i chociaż bardzo bym chciał żeby było inaczej oni zawsze będą czuć niedosyt wobec wszystkiego u mnie. Cóż poradzić.

Nie jestem zadowolony. Ojca nienawidzę a matka woli moją siostrę.... Ogółem źle mi się układa.

Z mamÄ… mam zaje**** kontakt, z ojcem prawie wgl nie rozmawiam, po prostu nie mam o czym.

z matką prawie żadnego kontaktu nie mam od kiedy wyjechała i rozpoczęła swoje nowe homoseksualne życie w Holandii ;|. Z ojcem rzadko kiedy się dogaduję.

Z rodzicami mam bardzo dobry kontakt, częściej jest tak, że tata mi na wszystko pozwala, a mama ze swojej nadopiekuńczości w pewnych sprawach jest na NIE.

Rodzice nie szanujÄ… mnie, ja nie szanujÄ™ ich.

Z mamą mam dobry kontakt, z tatą tylko gdy ma dobry humor, ogólnie jest strasznie sarkastyczny i szowinistyczny.

taa..nie ma to jak humorki rodziców..pojawiające się bez konkretnej przyczyny -_-

_________________

"Say goodbye to sunshine, sunshine"